بخش کشاورزی:

انسان و كشاورزی:

یکی از اساسی ترین نیاز های انسان، نیاز به غذا است. به منظور برطرف کردن نیاز انسان به غذا، شکلی از رابطۀ بین انسان و محیط طبیعی ایجاد شده است که آن را «کشاورزی» می نامیم.

به عبارت ساده تر کشاورزی؛ برقراری رابطه انسان با محیط طبیعی به منظور رفع نیاز غذایی است.

اهميت بخش كشاورزی:

این بخش به دلیل ایفای نقش حیاتی در تأمین مواد غذایی سالم، خودکفایی، ایجاد اشتغال و بهره مندی صحیح از مواهب الهی مانند آب و خاک، در اقتصاد کشور نقش بسیار مهمی دارد.

مهم ترین فعالیت های بخش کشاورزی:

1-زراعت  2- باغداری  3- دامداری شیلات (صید و پرورش آبزیان(  4- زنبوردار 4-نوقان داری (پرورش کرم ابریشم)

زراعت:

تنوع آب و هوایی در ایران، موقعیت مساعدی را برای تولید انواع محصولات زراعی فراهم آورده است. انواع غلات، حبوبات، سبزیجات و محصولات جالیزی، نباتات علوفه ای و محصولات صنعتی، از جمله محصولاتی است که در نقاط مختلف کشور کشت می شود.

مشکلات تولیدات زراعی:

با اینکه فعالیت های زراعی در کشورمان بسیار گوناگون است، محدودیت در منابع آب و خاک، بهره وری کم، وجود آفات و خسارات طبیعی، نوسانات آب و هوایی، بی ثباتی در قیمت محصولات و... از جمله مشکلات تولیدات زراعی در کشور است که باعث شده است کشورمان در تأمین برخی محصولات زراعی به واردات وابسته باشد.

باغداری:

اختلاف شدید درجه حرارت روزانه و سالانه در نواحی مختلف ایران، سرب ایجاد تنوع فراوان در تولیدات باغی شده است. کشور ما برای تولیدات باغی از مزیت های زیرادی برخروردار اسرت؛ زیر را امکان کشت انواع گوناگون میوه های سردسیری، نیمه گرمسیری و گرمسیری را دارد. این بخش از کشاورزی، از مهم ترین اقلام صادراتی کشور است که هر ساله ارز فراوانی را وارد کشور می کند. گونه های بی نظیری مانند پسته، انار و خرمای ایرانی در جهان بی همتاست.

کشت گلخانه ای و مزایای آن:

1) کاهش مصرف آب

2) تولید در طول سال و همه جا

3) کنترل بهتر وضعیت کشت

دامداری:

بسیاری از مواد غذایی که ما مصرف می کنیم، مستقیم یا غیرمستقیم از راه دامداری به دست می آید.

گستردگی کشور در عرض جغرافیایی، تنوع اقلیمی و گونه های گیاهی، وضعیت مناسبی را برای پرورش انواع دام فراهم کرده است. علاوه بر آن روند رو به رشد صنایع تبدیلی، وجود نیروی انسانی متخصص و ماهر و استفاده از روش های علمی در مجموع، با رشد این بخش از اقتصاد کشور ما شده است.

دامداری و صنایع غذایی:

تولید محصولات دامی باعث رونق صنایع غذایی در کشور شده است. این صنایع در اقتصاد غذایی، اشرغال، تولید ناخالص داخلی، امنیت غذایی و صادرات کشور نقش مهمی دارد.

عشایر و دامداری:

یکی از تولیدکنندگان محصولات دامی، عشایر غیور و زحمت کش هستند، هر چند جمعیت عشایری کمتر از 2 %از جمعیت کشور است، آنان 25 % واحد دامی و 20 % از تولید پروتئین مربوط به دام کشور را به خود اختصاص داده اند.