جهان انسانی

انسانی شامل تمامی پدیده هایی است که انسان ها با اندیشه و عمل خود آنها را ایجاد کرده اند.

جهان انسانی به دو بخش تقسیم می شود:

• بخش فردی: (جهان ذهنی) شامل روحیات – عادات – گرایش ها و سلایق کاملا شخصی و خصوصی افراد می باشد. این بخش هویت فردی و خصوصی دارد.  هر پدیده ای که در این بخش تولید شود. پدیده فردی است.

• بخش اجتماعی : (جهان فرهنگی) شامل تمامی باورها – ارزش ها – هنجارها – آداب و رسوم- سنت ها و ... می باشد .  این بخش عمومی و همگانی است. این بخش هویت فرهنگی دارد. هر پدیده ای که در این بخش شکل گیرد. پدیده اجتماعی است.

شرط گذار یک پدیده از بخش فردی به اجتماعی؛ به اشتراک گذاردن  پدیده فردی با هدف انتقال یک پیام یا معنای اجتماعی  به دیگران است.

در هر جامعه ای میان بخش فردی و اجتماعی تناسب و هماهنگی وجود دارد به این ترتیب که شخصیت هر فرد، علایق و سلایق هر فرد در بستر فرهنگ (باورها – ارزشها – سنت ها- آداب و رسوم و .... ) یک جامعه شکل می گیرد و شخصیت افراد نیز پس از شکل گیری  با همان فرهنگ احساس راحتی می کند و  به تداوم همان فرهنگ کمک می کند. بدین ترتیب میان بخش فردی و اجتماعی جامعه نوعی هماهنگی و تناسب خودبخودی وجود دارد.

در کل. اهمیت و تاثیر  بخش اجتماعی بسیار بیشتر از بخش فردی است و بخش فردی عمدتا تحت تاثیر بخش اجتماعی شکل می گیرد. یعنی اگر به علایق و سلایق کاملا شخصی خودمان هم با دقت بنگریم متوجه می شویم که آنها  تحت تاثیر فرهنگ حامعه یا همان باورها – ارزشها و سنت ها و .... شکل گرفته اند. ( انسان موجودی فرهنگی است: یعنی فردیت و شخصیت او در زمینه و بستر فرهنگ شکل می گیرد)