در کلماتی که به مصوت بلند/و/و/ی/ختم می شوند. اگر بعد ار آن مصوت ها،مصوتی بیاید. شاعر اختیار دارد که مصوت های بلند /و/و/ی/ را کوتاه تلفظ کند. ضمنا میان دو مصوت. صامت (ِی) قرار می گیرد که آن را (ی) میانجی می نامند.
مثال
پیش کمان ابرویش لایه همی کنم؛ ولی گوش کشیده است از آن گوش به من نمی کند
مصوت بلند و در کلمات تک هجایی بود رو جو مو و .... هیچ گاه کوتاه نمی شود اما در کلمه و در صورت اضافه شدن ممکن است کوتاه شود.
مثال
پس سوی کاری فرستاد آن دگر تا از این دیگر شود او باخبر
مصوّت بلند (ی) در کلماتی مانند بیا ،گیاه عامیانه زیاد ،سیاست بیاموز قیامت و واژه هایی از این قبیل بیاید، همواره کوتاه است.
مثال
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم