یکی از اهداف مهم پیامبر اکرم (ص)، ارتقای جایگاه خانواده، به عنوان کانون رشد و تربیت انسان ها و مانع اصلی فساد و تباهی بود.
احیای منزلت زن و ارزش های اصيل او از عناصر اصلی این برنامه به شمار می رفت. در آن عصر، زن همچون کالا تلقی می شد و از کمترین حقوق فردی و اجتماعی، حتی حق مالکيت برخوردار نبود. تولد دختر در خانواده
سرافکندگی آن خانواده را به دنبال داشت. در چنین شرایطی که زن، از هر گونه احترام و جایگاه محروم شده بود، رسول خدا (ص) با گفتار و رفتار خویش انقلابی عظيم در جایگاه خانواده و زن پدید آورد.
الگوبرداری از رفتار پیامبر (ص) پیرامون جایگاه زن
پیامبر اکرم به یاران خود می فرمود: «هیچ مردی نیست که زنی را از محارم خود شاد کند، مگر آنکه خداوند، روز قیامت او را شاد خواهد کرد.»
وقتی به ایشان می گفتند کسی دختر دار شده است، می فرمودند: «دختران چه فرزندان خوبی هستند، سرشار از لطف، آماده کمک به پدر و مادر، انس گیرنده، باعث برکت، ریزبین، و هنرمند و ظریف کار.»
رفتار ایشان با دخترشان، حضرت فاطمه (س) برای آن روز و نیز امروز بسیار آموزنده است.
مثال
خانه حضرت فاطمه (س) و خانه پدر کنار یکدیگر بود. بین این دو خانه یک حیاط خلوت کوچک قرار داشت که در آن دو پنجره روبه روی هم، خانه پدر و دختر را به یکدیگر مرتبط می ساخت. هر صبح پدر دریچه پنجره را می گشود و به دخترش سلام می کرد.
پیامبر اکرم (ص) درباره حضرت فاطمه (س) می فرمایند: «بهترین زنان جهان چهار تن اند: مریم، آسیه، خدیجه و فاطمه (س) خداوند از خشنودی فاطمه خشنود و از خشمش به خشم می آید.»
«فاطمه پاره ای زا تن من است، هر که او را بیازارد مرا آزرده است و هر کس مرا بیازارد، خدا را آزرده است.»
به طور کلی، در خانواده پیامبر (ص)، زنان، پا به پای مردان، تاریخ را رقم زده اند:
در عین حال، این خانواده الگوی تمام عیار عفاف، حیا و پوشش اسلامی بودند تا به دیگر مؤمنین بیاموزند که توجه به مقام و منزلت زن به معنی بی بند و باری، نگاه ابزاری به او و متزلزل ساختن بنیان خانواده نیست.