|
واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
|
دویم |
دوم |
نظر |
نگاه |
|
سیّم |
سوم |
محنت |
رنج، درد، اندوه |
|
شدت |
سختی ها |
حاصل شود |
به دست آید |
|
زوال |
نابودی |
سلاطین |
پادشاهان |
|
مُلک |
کشور، پادشاهی |
عبرت گرفتن |
پند گرفتن |
|
تعالی |
بلند مرتبه، برتر |
رسولان |
فرستادگان، پیامبران |
|
بدان |
به آن |
ثابت |
پابرجا، استوار |
|
نظم خوانی |
شعرخوانی |
نظم |
شعر |
|
ادا خواهد کرد |
بیان خواهد کرد |
خام |
بی تجربه، ناآگاه |
|
جماعت |
مردم، گروه، عدّه |
راغب |
مایل، علاقهمند |
|
طعام |
غذا |
اعتدال |
میانه روی |
|
وقت وقت |
گاه گاهی |
سبُک |
خوار، پَست |
|
محال |
ناممکن، غیر ممکن |
گزاف |
دروغ، لاف، بیهوده |
|
آهنگ |
وزن، ریتم |
همان نیز |
همچنین |
|
مستمع |
شنونده |
ملول |
غمگین، خسته، دلسرد |
|
گیتی |
جهان هستی |
پیشه |
کار |
|
کژی |
کجی، ناراستی و دروغ |
بتر |
بدتر |
|
بِه |
بهتر، خوبتر |
«به» در «به گیتی» |
در، درون |
|
به بیچارگان بر |
برای بیچارگان |
بباید |
باید |
|
فروغ |
روشنی |
کو |
که او، کسی |
|
گرد |
اطراف، دور و بر |
فروغ |
روشنی |
|
به کار اندرون |
در کار |
کاستی |
نقص و کمبود |
|
درست |
حرف راست |
دان |
بدان، آگاه باش |
|
خیره |
بیهوده |
چه |
چرا |
|
دروغ آزمای |
دروغگو |
رای |
فکر و اندیشه |
|
گشاده |
وسیع، آشکار، بی پرده |
||
|
عجایب |
جمع عجیب، شگفتی ها |
||
|
چُست |
چابک، تند و تیز، چالاک |
||
|
نثر |
نوشته، متنی که شعر نباشد |
||
|
تکبیر |
بزرگ شمردن، الله اکبر گفتن |
||
|
کاستی |
بدی، عیب، دروغ و ناراستی |
||
|
لایق |
شایسته، توانا، دارای سررشته |
||
|
ادا کردن قصه |
بازگو کردن قصه، خواندن قصه |
||
|
احوال |
جمع حال، سرگذشت، شرح حال |
||
|
تسلی |
آرامش دادن، کاستن از غم و اندوه کسی |
||
|
ادا |
رمز و اشاره، حرکتی که از روی تقلید باشد |
||
|
ناپاک رای |
فکر ناسالم، بداندیش، دارای افکار منفی و بد |
||
|
فاتحه |
آغاز کار، اوّل چیزی، گشایش، در اینجا خواندنِ سورهی فاتحه (حمد) برای طلب آمرزش |
||