رگ هایی که خون را از قلب خارج می کنند و دیواره ای ضخیم و قابل ارتجاع دارند.
رگ هایی که خون را به قلب وارد می کنند و دیواره نسبتا نازک تری دارند و خاصیت ارتجاعی آن ها نیز کمتر است. (نسبت به سرخرگ ها)
رگ های باریکی که رابط بین سرخرگ ها و سیاهرگ ها با سلول هستند و دیواره ی آن ها فقط از یک لایه بافت پوششی تشکیل یافته است، بنابراین بسیار نازک اند.
رگ هایی که به بافت قلب خون رسانی می کنند، کرونر نامیده می شود.
1) سرخرگ آئورت و سرخرگ ششی.
2) سرخرگ آئورت بزرگ ترین سرخرگ بدن است که از بطن چپ سرچشمه می گیرد و خون را از قلب به سمت اندام های بدن خارج می کند.
3) سرخرگ ششی خون را از قلب به سمت شش ها خارج می کند.
همه سرخرگ های بدن حاوی مقدار زیادی گاز اکسیژن هستند. از این رو روشن تر از سیاهرگ ها به نظر می رسند، به جز سرخرگ ششی که حاوی مقدار بیشتری گاز کربن دی اکسید نسبت به بقیه سرخرگ ها است و به همین جهت همانند سیاهرگ ها تیره تر به نظر می رسند. البته در سرخرگ ششی مانند تمام رگ ها مقدار گاز اکسیژن بیشتر از گاز کربن دی اکسید است.
1) بزرگ سیاهرگ بالایی و پایینی (زبرین و زیرین)
2) سیاهرگ ششی
3)بزرگ سیاهرگ بالایی و پایینی خون را از اندام های بدن وارد قلب می کنند.
4) سیاهرگ ششی خون را از شش ها وارد قلب می کند.
1) همه سیاهرگ های بدن حاوی مقدار زیادتری گاز کربن دی اکسید نسبت به سرخرگ ها هستند. از این رو تیره تر از سرخرگ ها به نظر می رسند، به جز سیاهرگ ششی که حاوی اکسیژن و مقدار کمتری کربن دی اکسید نسبت به بقیه سیاهرگ ها است و به همین جهت همانند سرخرگ ها روشن به نظر می رسند.
2) به سرخرگ ها شریان نیز گفته می شود و به سیاهرگ ها، ورید نیز گفته می شود.
3) بخش چپ و راست قلب هر کدام فعالیت مستقل دارند. خونی که در سمت چپ قلب وجود دارد اکسیژن بیشتری دارد و روشن تر است. در سمت راست قلب خون تیره (حاوی کربن دی اکسید) جریان دارد.