بدن ما نمی تواند از انرژی سلولز استفاده کند، زیرا مواد تجزیه کننده آن در بدن وجود ندارد. اما خوردن غذاهایی که سلولز دارند به سلامتی ما کمک می کند؛ به عنوان مثال باعث دفع آسان تر مواد از بدن می شود. گرچه آنزیم لازم برای تجزیه سلولز در بدن وجود ندارد، اما باکتری های [مفید] دستگاه گوارش می توانند با تجزیه سلولز، باعث آزاد شدن انرژی آن و در نتیجه استفاده خودشان و همچنین بدن ما از آن انرژی شوند.
1- چربی ها در ساخته شدن غشای سلول ها به کار می روند.
2- بافت چربی که نوعی بافت پیوندی است، دورتادور اندام های داخل بدن را می پوشانند و آنها را از آسیب و ضربه حفظ می کند.
3- چربی ها در تامین انرژی بدن نیز موثر هستند.
نکته مهمی که باید به آن توجه کرد این است که چربی در سلول های بافت چربی ذخیره می شود.
و اینکه مقدار انرژی ای که یک گرم چربی تولید می کند، تقریباً دو برابر انرژی حاصل از یک گرم کربوهیدرات است.
1- خطر رسوب در رگ ها و تنگ شدن آن ها و در نتیجه ایجاد بیماری فشار خون و سکته قلبی را افزایش می دهند.
2- باعث چاقی و بیماری های مختلف ناشی از آن می شوند.
3- دور بعضی از اندام های بدن بیش از اندازه جمع می شوند و باعث می شوند آن اندام ها نتوانند به خوبی کارشان را انجام دهند.
چربی ها دو نوع گیاهی و جانوری دارند؛ چربی های گیاهی در دمای معمولی مایع اند، در حالی که چربی های جانوری در این دما معمولا جامد اند.
پزشکان توصیه می کنند از چربی های جامد کمتر استفاده شود؛ زیرا احتمال رسوب چربی های جامد در رگ ها بیشتر از چربی های مایع اند.
چربی های جانوری مثل: گوشت ، تخم مرغ، پنیر ، کره و لبنيات
چربی های گیاهی مثل: دانه های روغنی مانند آفتابگردان، زیتون، بادام و گردو
1) استفاده از چربی های گیاهی مثل روغن زیتون و روغن گردو برای سلامت بدن مناسب تر است.
2) شتر با چربی ای که در کوهانش ذخیره شده است، می تواند چندین روز بدون آب و غذا در بیابان زنده بماند.