نمونه سوالات تستی فصل 12 فارسی دهم همراه با جواب تشریحی

کنایه 

جناس

تشبیه

تناسب

کشانی بدو گفت با تو سلیح/ نبینم همی جز فسوس و مزیح

پیاده مرا زان فرستاد طوس/ که تا اسب بستانم از اشکبوس

کشانی بدو گفت بی‌بارگی/ به کشتن دهی سر به یکبارگی

سر نیزه را سوی سهراب کرد/ عنان و صنان را پر از تاب کرد

کشانی بدو گفت: بی‌باره‌گی  /  به کشتن دهی سر، به یکبارگی

پیاده مرا زان فرستاد، توس  /  که تا اسپ بستانم از اشکبوس

کمان را بمالید رستم، به چنگ  /  به شصت اندر آورد، تیر خدنگ

کشانی بدو گفت: با تو سلیح  /  نبینم همی جز فسوس و مزیح

عرصه را بر ایرانیان تنگ کنید.

آماده گشتن و اسیر کردن ایرانیان باشید

ایرانیان را در مسیری تنگ به بند بیندازید.

ایرانیان را تنگ و محکم ببندید

مفعول 

متمم 

نهاد

مضاف‌الیه 

هم دست كامرانی دل از عنان گسسته  ...  هم پای زندگانی جان در ركيب دارد

مرا خدای تعالی ز آسيای فراز  ...  كه عقل حاصل آن را نياورد به حسيب

تا ماه رويم از من رخ در حجيب دارد  ...  نه ديده خواب يابد نه دل شكيب دارد

هزار سال اگر عمر من بود به مثل  ...  مرا نياز نيايد به آسيای نشيب

دلیری کجا نام او اشکبوس  /  همی برخروشید، بر سان کوس (حریف خواستن)

بیامد که جوید ز ایران، نبرد  /  سر هم نبرد اندر آرد به گرد (شکست حریف)

برآویخت رهام با اشکبوس  /  برآمد ز هر دو سپه، بوق و کوس (حمایت از جنگجو)

بشد تیز، رهام با خود و گبر  /  همی گرد رزم اندر آمد به ابر (شدت جنگ)

پنج

سه

چهار

دو 

تو قلبِ سپه را به آیین بدار: تو سپاه را نجات بده

سرِ هم نبرد اندر آرد به گَرد: هم نبرد را شکست دهد.

غمی شد ز پیکار، دست سران: دست هر دو پهلوان خسته شد.

کمانِ به زه را به بازو فکَند: کمانِ به زِه شده و آماده را بر بازو افکند

به پیش سپاه اندر آمد چو گرد  ...  چو رعد خروشان یکی ویله کرد (دلاوری و سرعت)

کمان را به زه کرد و بگشاد بر  ...  نبد مرغ را پیش تیرش گذر (مهارت در پرتاب تیر)

سر نیزه را سوی سهراب کرد  ...  عنان و سنان را پر از تاب کرد (ایجاد ترس)

چنان ننگش آمد ز کار هجیر  ...  که شد لاله رنگش به کردار قیر (شرمساری و خشم)

سندروس

آبنوس 

ستوه 

فتراک

همی رنجه داری تن خویش را  /  دو بازوی و، جان بداندیش را

کمان را بمالید رستم، به چنگ  /  به شست اندر آورد، تیر خدنگ

کشانی، هم اندر زمان، جان بداد  /  چنان شد، که گفتی ز مادر نزاد

بخندید رستم، به آواز گفت:  /  که بنشین به پیش گرانمایه جفت

مضاف اليه 

مفعول 

مسند 

متمم 

به سرعت رفتن و تاختن

فرار كردن

افسار اسب را رها كردن

متوقف كردن اسب

نوک تير – آزارديده – طبل بزرگ – بی‌دين

چلّه‌ٔ كمان – درمانده – خونخوار – نوعی جامه‌ٔ جنگی

وتر كمان – مَلول – دهل – خفتان

سپر – خسته – سرنا – پوستين

عرصه را بر ایرانیان تنگ کنید

آماده گشتن و اسیر کردن ایرانیان باشید

ایرانیان را در مسیری تنگ به بند بیندازید.

ایرانیان را تنگ و محکم ببندید

خروش سواران و اسپان ز دشت  /  ز بهرام و کیوان همی بر گذشت

بشد تیز رهام با خود و گبر  /  همی گرد رزم اندر آمد به ابر

برآویخت رهام با اشکبوس  /  برآمد ز هر دو سپه بوق و کوس

کمان را به زه کرد زود اشکبوس  /  تنی لرز لرزان و رخ سندروس

مرا مادرم نام، مرگ تو کرد  /  زمانه مرا پتک ترگ تو کرد

بدو گفت رستم که تیر و کمان  /  ببین تا هم‌اکنون، سر‌ آری زمان

چو نازش به اسپ گرانمایه دید  /  کمان را به زه کرد و اندر کشید

بخندید رستم، به آواز گفت  /  که بنشین به پیش گرانمایه جفت

روزگار ما را در این جا قرار داد

روزگار، مرا برای قتل تو انتخاب کرده

سرنوشتت این است که اسیر شوی

سرنوشت قصد جان تو را کرده

تهمتن چنین داد پاسخ بدوی

پیاده مرا زان فرستاد طوس

کمان را به زه کرد زود اشکبوس

تهمتن برآشفت و با طوس گفت