گام به گام حکایت نگاری صفحه 35 درس 2 نگارش هفتم (بخش های نوشته)

1 نخست، اصل حكايت و سپس شكل بازنویسی شده آن را بخوانيد و با هم مقايسه كنيد.

حکایت :

فردی با سپری به میدان جنگ رفته بود. از قلعه، سنگی بر سرش زدند و بشکستند. برنجید و گفت: «عجب بد مردمانی هستند، سپری به این بزرگی را نمی بینند که بر سر می زنند».

بازنویسی:

مرد جنگ جويي، با زره پولادين برتن، تيرداني پر از تير بر پشت، شمشير برّنده اي بر كمر و سپری بزرگ در دست، راهي ميدان شد. مرد جنگ جو كه در زير سپر پنهان شده بود، آرام آرام به قلعۀ دشمن نزدیک شد. هنوز به دروازۀ قلعه نرسيده بود كه یکی از نگهبانان قلعه، سنگي به طرف او پرتاب كرد. سنگ چرخيد و چرخيد و محكم به كلۀ مرد جنگ جو خورد. مرد جنگ جو غرغر زنان پا به فرار گذاشت و به ميان سپاهيان خودي بازگشت.

هم رزمانش وقتي غرولندهاي مرد جنگ جو را شنيدند، از او پرسيدند: «چه شده است؟ چرا از یک سنگ می نالی؟»

مرد جنگ جو، در حالي كه دستش را روي سرش مي ماليد، گفت: «از سنگ نمي نالم، از اين مردمان بدجنس مي نالم كه سپر به اين بزرگي را نديدند، سنگ را به سر من زدند»

2 اكنون براساس نمونه پيشين، حكايت زير را به نثر ساده امروزي، بازنویسی کنید.

حکایت:

روزی در فصل بهاران با جمعی از دوستداران، به هوای گشت و تماشای صحرا و دشت، بیرون رفتیم. چون در جایی خرّم، جای گرفتیم و سفره انداختیم. سگی از دور دید و خود را نزدیک ما رسانید. یکی از دوستان، پاره سنگی برداشت و آن چنان که نان پیش سگ اندازند، پیش وی انداخت. سگ، سنگ را بوی کرد و بی توقّف بازگشت. سگ را صدا کردند؛ اما التفات نکرد. یکی از آنان گفت: «می دانید که این سگ چه گفت؟» . گفت: «این بدبختان از بخیلی و گرسنگی، سنگ می خورند، از خوان و سفره ایشان چه توقّع می توان داشت؟»

بازنویسی: