گام به گام معنی شعر صفحه 22 درس مست و هُشیار فارسی (3)

1) ای بی خبر بکوش که صاحب خبر شوی        تا راهرو نباشی کی راهبر شوی

2) در مکتب حقایق پیش ادیب عشق              هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی

3) دست از مس وجود چو مردان ره بشوی       تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی

4) خواب و خورت ز مرتبه خویش دور کرد         آن گه رسی به خویش که بی خواب و خور شوی

5) گر نور عشق حق بر دل و جانت اوفتد          بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوی

6) یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر            کز آب هفت بحر به یک موی تر شوی

7) از پای تا سرت همه نور خدا شود                در راه ذوالجلال چو بی پا و سر شوی

8) وجه خدا اگر شودت منظر نظر                    زین پس شکی نماند که صاحب نظر شوی

9) بنیاد هستی تو چو زیر و زبر شود                در دل مدار هیچ که زیر و زبر شوی

10) گر در سرت هوای وصال است حافظا          باید که خاک درگه اهل هنر شوی

1) ای ناآگاه از معرفت و عشق! بکوش تا عارف و آگاه شوی؛ تا سالک و رونده راه حقیقت نباشی و مدتی از دل آگاهان پیروی نکنی، چگونه می‌توانی به مقام ارشاد و پیشوایی برسی؟

2) ای پسر! آگاه باش و بکوش در دبستانی که حقایق ایزدی را آموزش می‌دهند، نزد آموزگار عشق درس بیاموزی و روزی به مقام راهبری برسی و کارآزموده و باتجربه گردی.

3) ای ناآگاه! مانند مردان راه عشق، وجود بی ارزشت را که مانند مس است، رها کن و دست از دلبستگی‌های مادی بردار تا به کیمیای عشق برسی و وجودت مانند طلا ارزشمند گردد.

4) رفاه و دلبستگی به امور دنیا تو را از جایگاه انسانی ات دور کرده است؛ زمانی به مقام حقیقی خود می‌رسی که رنج بکشی و همه دلبستگی‌های مادی را رها کنی.

5) اگر نور عشق ایزدی بر دل و جانت بتابد، سوگند به خدا که از خورشید آسمان هم زیباتر و پرنورتر خواهی شد.

6) لحظه ای در دریای بیکران عشق الهی غرق شو و به مقام فنای حق برس و گمان مکن اگر در هفت دریای پهناور بیفتی سر مویی وجودت آلوده گردد.

7) اگر در راه خداوند شکوهمند همۀ هستی ات را بدهی، نور عشق ایزدی، سراپای وجودت را فرامی گیرد.

8) اگر نور خداوند پیشاروی تو قرار گیرد، به یقین از این پس دارای بینش و آگاهی خواهی گشت.

9) اگر در راه عشق خدا وجودت دگرگون و نابود شود و هستی و دلبستگی‌های این جهانی تو از بین برود، از این دگرگونی بیمی به خود راه مده.

10) ای حافظ! اگر در آرزوی رسیدن به معشوق هستی، باید در برابر اهل فضیلت و کمال، فروتن و خاکسار باشی.