گام به گام معنی شعر صفحه 10 درس نيكی فارسی (2)

1) به نام چاشنی بخش زبانها                       حلاوت سنج معنی در بیانها

2) بلند آن سر که او خواهد بلندش               نژند آن دل که او خواهد نژندش

3) در نابسته احسان گشاده‌ست                  به هر کس آنچه می‌بایست داده‌ست

4) به ترتیبی نهاده وضع عالم                       که نی یک موی باشد بیش و نی کم

5) اگر لطفش قرین حال گردد                     همه ادبارها اقبال گردد

6) وگر توفیق او یک سو نهد پای                  نه از تدبیر کار آید نه از رای

7) خرد را گر نبخشد روشنایی                      بماند تا ابد در تیره رایی

8) کمال عقل آن باشد در این راه                  که گوید نیستم از هیچ آگاه

1) به نام خداوند زینت دهنده و اثر بخش کلام ها و شیرینی بخش سخن در کلام (سخنم را آغاز می کنم).

2) آن کسی موفّق و بزرگ می شود که خداوند موفقیّت او را بخواهد و آن کسی خوار و زبون می گردد که خداوند زبونی او را بخواهد.

3) درِ لطف و احسان خود را به روی همه باز کرده است (به همه لطف و احسان می کند) و به همه، هر چیزی را نیاز داشته و شایسته بوده است بخشیده است.

4) به گونه ای حال و وضعیّت دنیا را مقرّر کرده است که حتی یک مو زیاد و کم نباشد. (همه چیز سر جای خود قرار دارد.(

5) اگر لطف و احسان خداوند همراه و شامل حال انسان باشد، همة بدبختی ها به خوش بختی و نیک بختی تبدیل می شود.

6) و اگر لطف و سازگاری خدا همراه بنده اش نشود، از هیچ فکر و اندیشه ای کاری برنمی آید.

7) اگر خداوند عقل و خرد را روشن بخشی ندهد (راه درست را نشان ندهد)، عقل انسان تا همیشه در جهل و نادانی می ماند.

8) نهایت و غایت انسان عاقل در این راه (شناخت حقیقت الهی) این است که بگوید از هیچ چیزی خبر ندارد و به نادانی خود اقرار کند.