نظریه ارسطو

 فیلسوف بزرگ یونانی است که سبک را براساس معیارهای زیر طبقه بندی کرده است:

1. بر اساس نام شاعر یا نویسنده : مانند سبک حافظ ، سبک مولوی ، سبک بیهقی و سبک سهروردی
2. براساس زمان و دوره اثر : مانند سبک دوره صفوی ، سبک دوره انقلاب
3. براساس موضوع و نوع : مانند سبک عرفانی ، سبک حماسی
4. براساس محیط جغرافیایی: مانند سبک آذربایجانی ، سبک خراسانی
5. به تناسب مخاطب: مانند سبک عامیانه، سبک عالمانه
6. براساس هدف: مانند سبک تعلیمی، سبک فکاهی
7. براساس قلمرو دانشی:مانند علمی، فلسفی

براساس نظریه ارسطو اگر بخواهیم شاهنامه را دراین طبقه بندی جای دهیم باید بگوییم

براساس نام شاعر: سبک فردوسی / براساس زمان و دوره اثر: سبک غزنوی / براساس موضوع و نوع: سبک حماسی / براساس محیط جغرافیایی: سبک خراسانی / به تناسب مخاطب: سبک عامیانه-عالمانه / براساس هدف: سبک تعلیمی / براساس قلمرو دانشی: اسطوره و تاریخ

استاد محمد تقی بهارسبک شعر را از سبک نثر جدا کرده و برای شعر شش نوع سبک در نظر گرفته است:

1. سبک خراسانی یا ترکستانی (ازآغاز شعر فارسی تا قرن ششم)
2. سبک عراقی (از قرن هشتم تا قرن دهم)
3. سبک هندی (از قرن دهم تا سیزدهم)
4. دوره بازگشت (درتمام طول قرن سیزدهم)
5. دوره مشروطه
6. دوره معاصر

این تقیسم بندی برمبنای حوزه جغرافیایی و تاریخی شعرو بعضی از مکتب ها و سبک های فرعی را نیز به آن افزود. تقسیم بندی بهار از نثر:

1. دوره سامانی ( 300 تا 450 ه.ق)
2. دوره غزنو ی و سلجوقی اول ( 450 تا 550 ه.ق)
3. دوره سلجوقی دوم و خوارزمشاهیان،نثرفنی( 550 تا 616 ه.ق)
4. دوره سبک عراقی، نثر مصنوع ( 600 تا 1200)
5. دوره بازگشت ادبی( 1200 تا 1300 ه.ق)
6. دوره ساده نویسی ( 1300 ه.ق تا امروز)