سقراط در برابر دادگاه

اتهامات ملتوس به سقراط:

ملتوس یکی از سوفسطائیان و از مخالفان سرسخت سقراط به نمایندگی از متهم کنندگان در دادگاه گفت :

جرم سقراط این است که خدایانی را که همه به آنها اعتقاد دارند انکار میکند و از خدایی جدید سخن می گوید .

با افکار خود جوانان را گمراه میسازد و آنها را از دین و آیین پدرانشان برمی گرداند.

ملتوس برای ادعای خود شواهدی ذکر کرد و در پایان از دادگاه برای سقراط درخواست مجازات مرک نمود.

دفاعیه سقراط :

دادگاه از سقراط دعوت کرد تا از خود دفاع کند .

سقراط با چهره ای آرام و گامهایی استوار به سوی جایگاه حرکت کرد و با لحنی مطمئن به اتهامات ملتوس پاسخ داد.

آتنیان، بگذارید افترایی را که از دیرباز به من نسبت داده اند و ملتوس هم همان را تکرار کرد، یادآوری کنم . مخالفان من میگویند: «سقراط رفتاری خلاف دین در پیش گرفته و در پی آن است که به اسرار آسمان و زمین دست یابد. باطل را حق جلوه دهد و این کار را به دیگران هم می آموزد . 

کاوش و جست وجوی من برای شناخت کسانی که ادعای دانشمند بودن میکنند و جدا کردن آنها از کسانی که دانشمند حقیقی هستند سبب شده که گروه بزرگی به غلط مرا «دانا» .بنامند در حالی که من دانا نیستم وقتی نادانی کسی را آشکار میکنم کسانی که آنجا حاضرند، گمان میکنند که آنچه را آنها نمیدانند من میدانم دانای حقیقی فقط خداست.

ندای سروش معبد دلفی به کرفون: « داناترین مردم سقراط است »

راز سروش معبد دلفی به ما بنمایاند تا چه پایه نادانیم.

خیال میکنم سروش معبد نام مرا به عنوان مثال مطرح کرد تا بگوید :

(داناترین شما آدمیان کسی است که چون سقراط بداند که هیچ نمی داند )

 پاورقی کتاب سقراط با این جملات تواضع و فروتنی خود را در برابر علم نشان میدهد نادانی و جهل بر دو نوع است:

الف) جهل ساده انسان اموری را نمیداند اما نسبت به نادانی خود آگاه است و بنابراین از دیگران سؤال می کند تا بداند.

ب ) جهل مرکب انسان اموری را نمی داند و نسبت به نادانی خویش نیز نادان است؛ بنابراین نمی داند که نمی داند. چنین کسی در پی کسب دانایی هم نیست.

البته بسیاری از دانشمندان چیزهای فراوانی میدانند اما از آنجا که عظمت جهان را درک کرده اند و دانش خود را ناچیز شمارند، تواضع می کنند و خود را در دسته دانایان قرار نمیدهند سقراط از این دسته بود و به همین دلیل با اینکه سروش معبد دلفی او را دانا خوانده بود تواضع میکرد و میگفت سروش بدان جهت مرا دانا خواند که به نادانی خود اقرار می کنم.