ایمنی:

در ابتدا تصور نمی شد که میکروب ها بتوانند انسان را بیمار کنند . اما نظریه میکروبی بیماری ها در قرن نوزدهم بیان کرد که میکروب ها می توانند بیماری زا باشند

توانایی بدن در بیمار نشدن (نه نظریه میکروبی بیماری ها !) نشان می دهد بدن می تواند در برابر میکروب ها مقاوم باشد

نخستین خط دفاعی ، شامل پوست و مخاط است که به صورت غیر اختصاصی عمل می کنند

پوست یکی از اندام های بدن است که لایه های بیرونی و درونی آن در جلوگیری از ورود میکروب ها به بدن نقش دارند

لایه بیرونی : چندین لایه یاخته پوششی که خارجی ترین های آن مرده اند

لایه درونی : بافت پیوندی رشت های وجود دارد که رشته ها در آن به طرز محکمی به هم تابیده اند .این لایه محکم و با دوام است . چرم که از پوست جانوران تهیه می شود ، مربوط به همین لایه است

سطح پوست را ماده ای چرب می پوشاند . این ماده به علت داشتن اسیدهای چرب، خاصیت اسیدی دارد .محیط اسیدی برای زندگی میکروب های بیماری زا (نه همه ی میکروب ها !) مناسب نیست

سلول های زنده ی لایه درم ، عرق و ماده ی چرب را بر سطح پوست ترشح می کنند . عرق دارای نمک و لیزوزیم است ؛ نمک برای باکتری ها (نه سایر میکروب ها !) مناسب نیست و لیزوزیم نیز در از بین بردن باکتری ها نقش دارد . پس دقت کنید که تاثیر عرق بر روی باکتری ها اعمال می شود نه سایر میکروب ها

پوست همه جای بدن را نپوشانده است ! سطح دستگاه های تنفس ، گوارش و ادراری – تناسلی نیز با محیط بیرون در ارتباط اند و با مخاط (شامل یک بافت پوششی با آستری از بافت پیوندی است و ماده مخاطی ترشح می کند) پوشانده شده اند

ترشحات مخاط چسبناک است و مانع از پیشروی میکروب ها می شود و همچنین با داشتن لیزوزیم ، باکتری ها را می کُشد

مخاط مژکدار در دستگاه تنفس مانع نفوذ میکروب ها به بخش های عمیق تر می شود

در دستگاه گوارش ، بزاق لیزوزیم دارد  . همچنین اسید معده ، میکروب های موجود در غذا را نابود می سازد

ساز و کارهایی مانند عطسه، سرفه، استفراغ، مدفوع و ادرار باعث بیرون راندن میکروب های مجاری می شود

اشک با داشتن نمک و لیزوزیم از چشم محافظت می کند

نکته : اشک ساز و کاری شبیه عرق دارد

نکته : پوست و مخاط بدون توجه به نوع میکروب ها از نفوذ آنها جلوگیری می کنند اما لیزوزیم فقط باکتری هارا از بین میبرد