به معنای اعتقاد به خدای یگانه است؛ یعنی خدا بی همتاست و شریکی ندارد و این بیانگر اصل و حقیقت توحید است.
جمله لا اله الا الله فقط یک شعار نیست؛ بلکه پایبندی به آن همه زندگی فرد مسلمان را در رابطه با خدا، خویشتن، خانواده، اجتماع و دیگر مخلوقات تغییر می دهد.
عبارت از این است که معتقد باشیم خداوند تنها مبدا و خالق جهان است موجودات همه مخلوق او هستند و در کار آفرینش شریک و همتایی ندارد.
« اَللّهُ خالِقُ كُلّ شَیءٍ ... خداوند خالق همه چیز است.»
از آنجا که خداوند تنها خالق جهان است پس تنها مالک آن نیز هست، زیرا هرکس که چیزی را پدید می آورد، مالک آن است.
« وَ لِلّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الاَرضِ ... و برای خداست آنچه در آسمان ها و زمین است.»
هر کس مالک چیزی باشد حق تصرف و تغییر در آن چیز را دارد اما دیگران بدون اجازه وی نمی توانند در آن تصرف یا از آن استفاده کنند به این حق تصرف توحید در ولایت و سرپرستی می گویند.
« ما لَهُم مِن دونِه مِن وَلِیٍّ ... آنها هیچ ولی جز خداوند ندارند.»
از آنجا که خداوند، تنها مالک جهان است تنها ولی و سرپرست جهان نیز هست و مخلوقات، جز به اجازه او نمی توانند در جهان تصرف کنند. چنین اجازه ای به معنی واگذاری ولایت خداوند به دیگری نیست؛ بلکه بدین معناست که خداوند آن شخص را در مسیر و مجرای ولایت خود قرار داده است. اگر خداوند پیامبر اکرم را ولی انسان ها معرفی می کند، بدین معناست که ایشان را واسطه ولایت خود و رساننده فرمان هایش قرار داد است.
رب به معنای مالک و صاحب اختیاری است که تدبیر و پرورش مخلوق به دست اوست. هرکس که خالق، مالک و ولی چیزی باشد می تواند آن را تدبیر کرده و پرورش دهد. از آنجا که خداوند تنها خالق، مالک و ولی جهان است، تنها رب هستی نیز می باشد. اوست که جهان را اداره می کند و آن را به سوی مقصدی که برایش معین فرموده هدایت می نماید و به پیش می برد.
قُل اَغَیرَ اللّهِ اَبغی رَبًّا بگو: آیا جز خدا پروردگاری را بطلبم
وَ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیءٍ ... درحالی که او پروردگار همه چیز است؟...
تهیه کننده: دکتر علی یوسفی