شاه کلید نکات
شاه کلید سوال
![[شاه کلید مای درس] | شرک و مراتب آن](https://dl.my-dars.com/upload/image/21721244906.jpg)
شرک به معنای شریک قرار دادن برای خداست.
هرکس که معتقد باشد خداوند شریک دارد مشرک به حساب می آید.
اگر کسی معتقد باشد که این جهان را چند خالق آفریده اند، گرفتار شرک در خالقیت شده است.
چرا خداوند در آفرینش جهان شریکی ندارد؟
این تصور که چند خدا وجود دارد و هر کدام خالق بخشی از جهان اند، یا با همکاری یکدیگر این جهان را آفریده اند، به معنای آن است که هر کدام از آنها محدود و ناقص هستند و به تنهایی نمی توانند کل جهان را خلق کنند. همچنین به معنای آن است که هر یک از خدایان کمالاتی دارند که دیگری آن کمالات را ندارد وگرنه عین همدیگر می شوند و دیگر چند خدا نیستند. چنین خدایان ناقصی، خود، نیازمند هستند و هر یک از آنها به خالق کامل و بی نیازی احتیاج دارد که نیازش را بر طرف نماید.
_ پس تصور چند خدایی صحیح نیست و خدای واحد آفریننده جهان است.
مثال
دریای بدون ساحل و بیکرانی را فرض کنید که از هیچ جهت محدود نباشد؛ نه از جهت عمق و ارتفاع و نه از جهت طول و عرض، یعنی از هر جهت بیکران باشد. آیا با این فرض می توان دریای دومی را در کنار این دریا قرار داد؟
روشن است که این دریا، جای خالی برای دریای دیگر قرار نمی دهد. «واحد قهّار» بودن خداوند که در آیه 61 سوره رعد بیان شده، به معنای آن است که جای خالی برای غیر باقی نگذاشته است تا آن غیر، خود را نشان دهد.
اعتقاد به اینکه علاوه بر خداوند در کنار او، دیگران هم مالک بخشی از جهان هستند. اگر کسی معتقد به شرکت در خالقیت باشد، معتقد به شرک در مالکیت نیز خواهد بود.
اعتقاد به اینکه علاوه بر خداوند و در کنار او، دیگرانی نیز هستند که سرپرستی جهان را بر عهده دارند و خودشان حق تصرف در جهان را دارا می باشند.
اعتقاد به اینکه علاوه بر خداوند و در کنار او، دیگرانی نیز هستند که تدبیر امور موجودات را برعهده دارند. اگر کسی در کنار ربوبیّت الهی، برای خود یا سایر مخلوقات حساب جداگانه باز کند و گمان کند که کسی می تواند مستقل از خداوند، امور را تدبیر کند گرفتار شرک شده است.
تهیه کننده: دکتر علی یوسفی
