شباهت ها و تفاوت های زندگی و مسابقه فوتبال:

امام علی (ع) می فرمایند:

فرصت ها چون ابرها می گذرند، پس فرصت های نیک راغنیمت شمارید.

(نهج البلاغه، حکمت 20)

برخی عوامل هدر دادن عمر:

1- بی حالی و تنبلی:

معمولاً کسانی که در طول شبانه روز ورزش نمی کنند و کارهایشان را با برنامه انجام نمی دهند بی حوصله و بی حال هستند. اینان اهمیتی به وقت خود و دیگران نمی دهند و ساعت ها و روزهای فراوانی از زندگی خود را کاملا هدر می دهند.

۲- امروز و فردا کردن:

کسی که در زندگی برنامه ندارد و هدفی برای خود تعیین نکرده است کارهایش را در وقتش انجام نمی دهد و همواره امروز و فردا می کند. مشخص نیست فردایی که مورد نظر آن هاست چه زمانی فرا خواهد رسید. امروزهای این افراد به امید فردایی که نمی رسد از دست شان می رود.

۳- بی توجهی به اولویت ها:

اگر در زندگی برای انسان اولویت کارها مشخص نباشد و هر وقت هر کاری که به ذهنش رسید را انجام دهد، در این صورت کارهای مهم از قلم می افتد و دیگر فرصتی هم برای انجام آن ها باقی نخواهد ماند. بی توجهی به اولویت بندی کارها موجب می شود انسان در کارهای خود عجله داشته باشد؛ چون همواره احساس می کند وقتش کم است و باید همه کارها را انجام دهد، در صورتی که اگر با برنامه و اولویت بندی کارهایش را انجام دهد، همگی را می تواند با صبر و حوصله و با استواری کامل به سرانجام برساند.

4- معاشرت با افراد بی نظم:

معاشرت با کسانی که در زندگی خود از هیچ برنامه و هدفی پیروی نمی کند، موجب می شود ما نیز مانند آن ها رفتار کنیم و ارزش زندگی خود را ندانیم. به دلیل تأثیر فراوانی که همنشین بر انسان دارد، توصیه های فراوانی برای دقت در انتخاب دوست و همنشین صورت گرفته است.

اندیشه، راهکار مبارزه با هدر رفت عمر:

دیگرعوامل هدر رفتن عمر انسان راهکار مبارزه با آن ها:

1) عجله کردن

۲) دوستی با افراد ناباب

٣) خوشگذرانی

۴) عدم توجه به خدا

راهکار مبارزه با موارد بالا، تفکر است؛ اگر انسان بیندیشد که نعمت عمر فقط یک بار به او عطا شده و اینکه کارهایش توسط خداوند ثبت و ضبط می شود و باید در آن دنیا نحوه ی استفاده کردن از عمرش را به خدا بگوید، از هدر رفتن عمرش به بطالت جلوگیری می کند.

نعمت اندیشیدن:

یکی از تفاوت های انسان با حیوانات و گیاهان، قدرت عقل و اندیشیدن است. ما انسان ها می توانیم با استفاده از این نعمت ارزشمند، علاوه بر خوشبختی در دنیا به راه های پیشرفت خود در زندگی خوب بیندیشیم و با کمک پیامبران الهی بهترین راه را برای رستگاری خود انتخاب کنیم.

پیامبر اکرم (ص) درباره ی تفکر در آیات الهی می فرمایند:

ساعتی تفکر [در نشانه های خداوند[، از ساعت های طولانی عبادت کردن ]بدون تفکر] برتر است.

خداوند آن دسته از انسان هایی را که از قدرت تفکر و تعقل استفاده نمی کنند، آنان را از چهارپایان گمراه تر دانسته و بدترین موجودات معرفی نموده است. چرا که:

1) چشم دارند ولی از آنچه می بینند عبرت نمی گیرند.

2) گوش دارند ولی برای شنیدن دستورات خداوند از آن استفاده نمی کنند.

امام علی (ع) درباره تفکر می فرمایند:

تفکر انسان را به سوی نیکی و عمل به آن فرا می خواند.

چند کار اشتباه انسان ها و عواقب آن ها:

١) بی احترامی به والدین

2) انجام کارهای زشت

3) خیانت در امانت

4) آزار رساندن به دیگران

5) بی توجهی به عبادات و تکالیف الهی

نتایج و عواقب این کارها در ذیل آمده است:

1) دوری از خداوند

2) غرق شدن در گناه

3) از بین رفتن برکت در زندگی

4) رنج و عذاب دنیوی

5) رنج و عذاب اخروی

6) دور شدن از رحمت خداوند

7) حسرت و پشیمانی

نکته:

اگر انسان ها قبل از انجام این کارها به نتایج آن فکر می کردند، هرگز این کارها را انجام نمی دادند.

نکته:

1) امام علی (ع) می فرمایند:

فرصت ها مانند ابرها می گذرند، پس فرصت های خوب را غنیمت شمرید.

با توجه به این حدیث درمی یابیم که گذر زمان از این جهت شبیه به ابر هست که وقتی که می گذرند، احساس نمی شوند.

2) نعمت عمر به تنهایی برای خوشبختی ما در دنیا و آخرت کافی نیست؛ چرا که ما علاوه بر نعمت عمر، به نعمت تعقل و اندیشیدن هم نیاز داریم تا با استفاده از این نعمت علاوه بر خوشبختی در دنیا به راه های پیشرفت خود در زندگی خوب بیندیشیم و با کمک پیامبران الهی بهترین راه را برای رستگاری خود انتخاب کنیم.