گام به گام قلمرو فکری صفحه 16 درس چشمه فارسی (1)

1) پس از رسیدن به دریا، چه تغییری در نگرش و نحوه تفکر « چشمه » ایجاد شد؟

2) معنای بیت زیر را به نثر روان بنویسید.
«نعره برآورده، فلک کرده کر                   دیده سیه کرده، شده زهره در»
3) سروده زیر از سعدی است، محتوای آن را با شعر نیما مقایسه کنید.
یـکـی قـطـره بـاران ز ابـری چـکیـد          خجـل شـد چـو پهنـای دریـا بدیـد
کـه جایـی که دریاسـت من کیسـتم؟         گـر او هسـت حقـا کـه مــن نیسـتم
چـو خـود را بـه چشـم حقـارت بدیـد        صـدف در کنـارش بـه جـان پروریـد
بلنـدی از آن یـافـت کاو پـسـت شـد        در نیسـتی کوفـت تـا هسـت شـــد
4) دوست دارید جای کدام یک از شخصیت های شعر نیما (چشمه، دریا) باشید؟

برای انتخاب خود دلیل بیاورید.

1) با دیدن شکوهمندی دریا، کوچکی خودش را دریافت و سکوت اختیار کرد و دست از غرور برداشت.

2) دریا فریاد بلندی برآورد و گوش فلک را ناشنوا کرده بود و چشمانش را سیاه کرده و بسیار ترسناک شده بود.

3) شعر نیما و شعر سعدی هر دو در قالب مثنوی سروده شده اند.

هر دو شعر پرهیز از خودبینی و خودستایی را پیشنهاد می کنند.

هر دو شعر تمثیلی هستند.

سعدی در این شعر تواضع را می ستاید اما نیما غرور و ناآگاهی را نکوهش می کند.

بسامد توصیف، تصویر و تعداد ابیات شعر نیما بیشتر از شعر سعدی است.

نیما ما را دعوت می کند که از پیله ناهشیاری و غرور و خودپسندی بگریزیم و وسعت و عظمت جهان پیرامون را ببینیم و درک کنیم.

سعدی می گوید که تواضع سبب توفیق و تعالی است.

4) دریا – چون شکوه و عظمت و صلابت دریا باعث می شود هیچ گزندی از چیزهای بی ارزش و مغرور نبیند.