از حدود 12000 سال پیش، گروه هایی از مردمانِ گردآورنده خوراک با استفاده از تجربیات گذشته، شروع به کشت برخی گیاهان و اهلی ساختن حیوانات کردند و برای نخستین بار،موفق به تولید خوراک شدند.
1) در عصر نوسنگی، کِشت غلّات و رام کردن جانوران در بیشتر نقاط جهان رواج یافت.
2) از آنجایی که زنان مسئول گردآوری دانه های گیاهان بودند، به احتمال زیاد، کشت دانه توسط آنان شروع شده باشد.
3) در عصر نوسنگی، انسان فنّ ساخت ابزارها و ظروف سنگی را ترقّی داد، با ابداع چرخ سفال اقدام به تولید ظروف گلی کرد و با استفاده از پشم حیوانات، موفق به تولید پارچه شد.
ابداع کشاورزی، رویدادی مهم و سرنوشت ساز در زندگی انسان به شمار می رود. برخی از باستان شناسان از این پدیده یاد می کنند و اهمیت و تأثیر «انقلاب کشاورزی» با عنوان در قرن 18 م »انقلاب صنعتی» آن را در تاریخ بشر همچون می دانند.
خاستگاه دیرینه کشاورزی را مناطق کوه پایه ای زاگرس در غرب ایران می دانند.
1) از دوره گردی به یکجانشینی روی آورده و نخستین روستاها را به عنوان سکونت گاه های دائم، ایجاد کردند.
2) به دلیل تولید اضافه بر نیاز، عده ای به فعّالیت های دیگری غیر از تولید خوراک مثل ابزار سازی، سفال گری و پارچه بافی روی آوردند و در تولید مهارت یافتند.
3) داد و ستد میان روستاهای دور و نزدیک به تدریج آغاز شد ـ آشنایی مردم مناطق مختلف با آداب و رسوم، مهارت ها و اندیشه های یکدیگر فراهم آورد.