انسان های نخستین، شیوه ای از زندگی را پدید آوردند که بر دوره گردی، شکار جانوران و گردآوری دانه، میوه، و ریشه گیاهان و درختان برای تأمین خوراک استوار بود. این شیوه از زندگی، تا چندین میلیون سال دوام آورد و تغییر و تکامل آن بسیار کُند و محدود بود. سالیان درازی مردان در دسته های کوچک به شکار می رفتند و زنان به جمع آوری بقایای خوردنیِ گیاهان و میوه درختان می پرداختند.
نکته
1) تراشیدن سنگ و ساخت ابزارهای ساده سنگی کشف آتش ـ گسترش استفاده از غار، ساخت ابزارهای نوک تیز و خراشنده از سنگ چخماق ـ ساخت ابزارهای سنگی تیغه دار، ساخت اشیای تزیینی سنگی، ساخت ابزار از استخوان، همگی مربوط به دوره پارینه سنگی می باشند.
2) ابداع تیر وکمان و ابزارهای ترکیبی، گسترش صید آبزیان و پرندگان نیز مربوط به دوره فراپارینه سنگی هستند.
3) آغاز اهلی کردن حیوانات، آغاز کشاورزی، ساخت ظروف، آغاز روستانشینی، آغاز سفالگری، استفاده از مس به روش چکش کاری در دوره نوسنگی
4) استفاده از فلز مس و استخراج طلا و نقره، ابداع چرخ سفالگری، آغاز شهرنشینی (دوره مس و سنگ)
5) ابداع خط و نگارش، گسترش شهرنشینی، شکل گیری نخستین تمدن ها (دوره مفرغ(
1) غار تاریخی آلتامیرا در اسپانیا واقع شده است.
2) در تپه چُغاگُالن در شهرستان مهران واقع در استان ایلام، بقایای دانه غلات کشف شده است. آن ها نخستین گردآورندگان خوراک بودند که به کشت گندم و جو بودند.
3) انسان های اوّلیه در پناهگاه های طبیعی مانند غارها و نیز کلبه ها زندگی می کردند
4) افروختن آتش با استفاده از سنگ (استخوان و چوب (
5) انسان های نخستین در آغاز، قادر به حرف زدن نبودند، امّا به تدریج هنر نقاشی را به کار گرفتند.