روش‌های جمع آوری اطلاعات در روانشناسی

در روانشناسی چهار روش برای جمع آوری اطلاعات داریم: مشاهده – پرسشنامه – مصاحبه – آزمون

از مشاهده برای جمع آوری اطلاعات در مورد رفتار حیوانات و انسان ها استفاده می‌شود.

مشاهده را هم در محیط طبیعی و هم در آزمایشگاه می‌توان انجام داد.

در مشاهده اطلاعات باید به شکل دقیق و به دور از تعصب و پیش داوری ها ثبت شود.

• هرگاه مشاهده مستقیم امکان پذیر نبود از پرسشنامه استفاده می‌کنیم.

• با پرسشنامه درباره رفتار و افکار خاص انسان ها اطلاعات جمع آوری می‌کنیم.

• پرسشنامه باید دقیق و معتبر باشد.

• پرسشنامه به شیوه های مختلف نمره گذاری می‌شود.

هر گاه نتوانیم موضوعی را به صورت مستقیم مشاهده یا با کمک پرسشنامه مطالعه کنیم از مصاحبه استفاده می‌کنیم در مصاحبه بر اساس پاسخ های دریافت شده پرسش بعدی خود را مشخص کرده و می‌پرسیم.

مصاحبه برخلاف گفتگوی معمولی، هدفمند و سازمان یافته است.

آزمون ابزاری برای کمی کردن ویژگی‌های روانشناختی است. (منظور از کمی کردن، با عدد نشان دادن است. و منظور از ویژگی‌های روانشناختی سازه هایی است که در روانشناسی مورد بررسی قرار می‌گیرند مثل هوش، اضطراب، افسردگی، انگیزش و...)

1. باید دقیقا همان چیزی را اندازه گیری می‌کند که برای آن ساخته شده است.
2. در دفعات متعدد اجرا باید نمره یکسان تقریبا یکسان به ما بدهد.

• افراد عادی جامعه بیش از هر روشی با آزمون‌ها مواجه هستند.
• استفاده از آزمون‌ها و اجرا و تفسیر آن‌ها باید در کنار سایر روش‌ها و به کمک متخصصین انجام شود.
• اطلاعات به دست آمده از آزمون‌ها نباید به صورت عمومی برای دیگران منتشر شود.