متون درس « الْأُسْرَةُ النّاجِحَةُ» و معنی:

الْأُسْرَةُ النّاجِحَةُ

خانواده موفق

السَّيِّدُ زارِعيّ فَلّاحٌ و زَوْجَتُهُ فَلّاحةٌ. هُما ساکِنانِ مَعَ أولادِهِما في قَريَةٍ. عارِفٌ أکبَرُ مِنَ الْأخَوَيْنِ وَ سُميَّةُ أکْبَرُ مِنَ الْأُخْتَيْنِ. هُمْ أُسْرَةٌ ناجِحَةٌ. بَيتُهُمْ نَظيفٌ وَ بُسْتانُهُم مَمْلوءٌ بِأشْجارِ الْبُرتُقالِ وَ الْعِنَبِ وَ الرُّمّانِ وَ التُّفّاحِ.

آقای زارعی کشاورز است و همسرش کشاورز است. آن ها با فرزندانشان در روستا زندگی می کنند. عارف بزرگ تر از دو برادرش است و سمیه بزرگ تر از دو خواهرش است. آن ها خانواده موفقی هستند. خانه شان تمییز است و باغشان پر از درخت های پرتقال و انگور و انار و سیب است.

حِوارٌ بَيْنَ الْوالِدِ وَ الْأَوْلادِ

گفتگوی بین پدر و پسران

الْوالِد : أیْنَ ذَهَبْتَ يا عارِفُ؟                          عارف:  إلَی بَيْتِ الْجَدِّ وَ الْجَدَّةِ مَعَ صادِقٍ وَ حامِدٍ.

پدر: ای عارف کجایی؟                                       عارف: به خانه ی پدربزرگ و مادربزرگ با صادق و حامد.

الْوالِد : کَیْفَ رَجَعْتُما يا صادِقُ وَ يا حامِدُ؟         الْأخَوانِ : بِالسَّيّارَةِ.

پدر: ای صادق و ای حامد چطور برگشتید؟        دو برادر: با خودرو.

الْوالِد : لِماذا ذَهَبْتُمْ أيُّها الْوْلادُ؟                      الْأخْوَة : لِمُساعَدَةِ جَدِّنا.

پدر: ای پسران چرا رفتید؟                                برادران: برای کمک به پدربزرگمان

حِوارٌ بَيْنَ الْوالِدَةِ وَ الْبَناتِ

گفتگوی بین مادر و دختران

الْوالِدَة : أیْنَ ذَهَبْتِ يا سُمَيَّةُ؟                                   سُمَيّة : إلَی بَيْتِ الْجَدِّ وَ الْجَدَّةِ مَعَ شَيْماءَ وَ نَرْجِسَ.

مادر: ای سمیه کجا رفتی؟                                            سمیه: به خانه ی پدربزرگ و مادربزرگ با شیما و نرگس.

الْوالِدَة : کَیْفَ رَجَعْتُما يا شَيْماءُ وَ يا نَرْجِسُ؟                الْأُخْتانِ : بِالسَّيّارَةِ.

پدر: ای شیما و ای نرگس چگونه برگشتید؟                   دو خواهر: با خودرو.

الْوالِدَة : لِماذا ذَهَبْتُنَّ أيَّتُها الْبَناتُ؟                            الْخَوات : لِمُساعَدَةِ جَدَّتِنا.

پدر: ای دختران چرا رفتید؟                                         خواهران: برای کمک به مادربزرگمان

قواعد درس « الْأُسْرَةُ النّاجِحَةُ»:

فعل ماضی

فعل دوم شخص جمع(مخاطب)

فعلی است که در ان افرادی مورد خطاب بوده  و ما با آنها صحبت می کنیم و در واقع این افراد شنونده هستند، که شامل چهار فعل است:

دوفعل برای جمع که از لحاظ جنس(مذکر و مؤنث) باهم متفاوت هستند و علامت مخصوص فعل برای جمع (تُم) و برای جمع مؤنث (تُنَّ)

دو فعل برای مثنی که از لحاظ جنس (مذکر و مؤنث) باهم یکسان هستند و علامت مثنای مذکر و مؤنث (تُما) است که به اخر ریشه ی فعل اضافه می شود.

أنتم فَعَلتُم:

شما انجام دادید(جمع مذکر)

أنتّ فَعلتُنَّ:

شما انجام دادید(جمع مؤنث)

انتُما فَعَلتُما:

شما انجام دادید (مثنای مذکر و مؤنث)

نکته :

در این فعل ها نیز علامت مخصوص فعل با آخر ضمیرشان یکسان است.

واژه نامه درس « الْأُسْرَةُ النّاجِحَةُ» :