جواب فصل 9 ذوق لطيف فارسی (2)
تعداد بازدید : 1.91Mپاسخ به تمامی سوالات فصل ذوق لطيف - حل المسائل فصل 9 ذوق لطيف - گام به گام 1401 کتاب فارسی (2) - گام به گام کتاب فارسی (2) مطابق با آخرین تغییرات کتب درسی
قلمرو زبانی صفحه 79 درس ذوق لطيف فارسی (2)
پاسخ قلمرو زبانی صفحه 79 درس 9
جواب قلمرو زبانی صفحه 79 درس 9 فارسی (2)
1) مترادف هر واژه را بنویسید.
2) از متن درس، چهار ترکیب وصفی که اهمّیت املایی دارند، بیابید و بنویسید.
3) نمونه‌ای از کاربرد نقش تبعی «بَدَل»، در متن مشخص کنید.
4) در بند دوم درس، در کدام جمله‌ها، «مفعول» دیده می‌شود؟ «نهاد» این جمله‌ها را مشخّص کنید.
1) مفاتیح (کلیدها)
مستقر(پایدار، استقرار یافته)
متمکّن (ثروتمند، توانگر)
2) قصه‌های اصیل - انعطاف جادوگرانه - ذوق ادبی - بحران‌های عصبی
3) او و مادر، هر دو آن قصه‌های شیرین را از مادربزرگشان به یاد داشتند.
4) با این حال، او (نهاد) نیز مانند مادرم توکّلی (مفعول) داشت که (نهاد: محذوف) به او مقاومت (مفعول) و استحکام اراده می‌بخشید. از بحران‌های عصبی، که امروز رایج است و تحفۀ برخورد فرهنگ شرق با غرب است، در آن زمان خبری نبود. هر عصب و فکر به منبع بی‌شائبۀ ایمان وصل بود که (نهاد: محذوف) خوب و بد (مفعول) را به عنوان مشیت الهی می‌پذیرفت. به این زندگیِ گذرا آن قدرها دل نمی‌‌بست که (نهاد: محذوف) پیشامد ناگوار (مفعول) را فاجعه‌ای بینگارد و در نظرش اگر یک روی زندگی زشت می‌شد، روی دیگری بود که بشود به آن پناه برد.
مای درس ، برترین اپلیکیشن کمک درسی ایران
پوشش تمام محتواهای درسی پایه (2)- آزمون آنلاین تمامی دروس پایه (2)
- گام به گام تمامی دروس پایه (2)
- ویدئو های آموزشی تمامی دروس پایه (2)
- گنجینه ای از جزوات و نمونه سوالات تمامی دروس پایه (2)
- فلش کارت های آماده دروس پایه (2)
- گنجینه ای جامع از انشاء های آماده پایه (2)
- آموزش جامع آرایه های ادبی، دستور زبان، قواعد زبان انگلیسی و ... ویژه پایه (2)
کاملا رایگان
+500 هزار کاربر
همین حالا نصب کن
قلمرو ادبی صفحه 79 درس ذوق لطيف فارسی (2)
پاسخ قلمرو ادبی صفحه 79 درس 9
جواب قلمرو ادبی صفحه 79 درس 9 فارسی (2)
1) کدام عبارت درس، به ویژگی سهلِ ممتنع بودنِ سبک سعدی اشاره دارد؟
2) به بیت زیر از سعدی توجّه کنید:
هرگز وجود حاضرِ غایب شنیده‌ای؟ /من در میان جمع و دلم جای دیگر است
همان طور که می‌بینید واژه‌های «حاضر» و «غایب»، هم زمان، به پدیده‌ای واحد نسبت داده شده‌اند و به بیان دیگر، غایب، صفت حاضر، واقع شده است.
به نظر شما چنین امری ممکن است؟
انسانی که حاضر است، نمی‌تواند غایب باشد؛ چون این دو صفت، متناقض‌اند؛ یعنی جمع شدن آنها باهم ناممکن است؛ چون هر یک، وجود دیگری را نقض می‌کند؛ با این حال، شاعر چنان آن دو را هنرمندانه، در کلام خود به کار برده است که زیبا، اقناع کننده و پذیرفتنی می‌نماید. به این گونه کاربرد مفاهیمِ متضاد، آرایهٔ «متناقض نما» (پارادوکس) می‌گویند
آرایهٔ متناقض نما را در دو سرودۀ «قیصر امین پور» بیابید..
الف(کنار نام تو لنگر گرفت کشتی عشق/بیا که یاد تو آرامشی است طوفانی
ب(بارها از تو گفته‌ام از تو/بارها از تو، بارها با تو
ای حقیقی‌ترین مجاز، ای عشق/ای همه استعاره‌ها با تو
1) این تنها خصوصیت سعدی است که سخنش به همه شبیه باشد و به هیچ‌کس شبیه نباشد. در زبان فارسی، اَحَدی نتوانسته مانند او حرف بزند و در عین حال، نظیر حرف زدن او را هر روز در هر کوچه و بازار می‌شنویم.
2) الف) تناقض در عبارت «آرامشی است طوفانی» به کار رفته است؛ زیرا چیزی که آرامش‌بخش باشد، نمی‌تواند طوفانی باشد و برعکس؛ اما این دو صفت مخالف هم، هم‌زمان به امام زمان (عج) نسبت داده شده است.
(ب تناقض در عبارت «ای حقیقی‌ترین مجاز» به کار رفته است؛ زیرا چیزی که «حقیقت» باشد نمی‌تواند «مجاز» باشد و اگر «مجاز» باشد، نمی‌تواند «حقیقت» باشد؛ اما هر دو صفت هم‌زمان و با هم به یک چیز واحد یعنی عشق نسبت داده شده است.
گام به گام کتاب های پایه (2)
گام به گام جامع کتاب فارسی (2)
گام به گام جامع کتاب نگارش (2)
گام به گام جامع کتاب زبان انگلیسی (2)
گام به گام جامع کتاب کتاب کار انگلیسی (2)
گام به گام جامع کتاب انسان و محیط زیست
قلمرو فکری صفحه 80 درس ذوق لطيف فارسی (2)
پاسخ قلمرو فکری صفحه 80 درس 9
جواب قلمرو فکری صفحه 80 درس 9 فارسی (2)
1) نویسنده برای قصّه‌های ایرانی چه ویژگی‌هایی را بر می‌شمارد؟
2) معنی و مفهوم جمله‌های زیر را بنویسید.
3) درک و دریافت خود را از عبارت زیر بنویسید.
(4دربارۀ ارتباط بیت پایانی و متن درس توضیح دهید.
1) قصه‌هایی پررنگ و نگار و پرّان و نرم
2) - سراچۀ ذهنم آماس می‌کرد. بر وسعت آگاهی‌ام افزوده می‌شد.
- از فرط هیجان لُکّه می‌دویدم. به سبب هیجان زیاد بالا و پایین می‌پریدم و یورتمه می‌رفتم (نشان از شادی بسیار).
3) هر عصب و فکر به منبع بی‌شائبۀ ایمان وصل بود که خوب و بد را به عنوان مشیّت الهی می‌پذیرفت.
یعنی مردم گذشته به دلیل ایمان قوی که به خدا داشتند، هر اتفاقی را - چه خوب و چه بد - به عنوان تقدیر و سرنوشت الهی می‌پذیرفتند و زندگی را بر خود سخت نمی‌گرفتند و زیاد به آن دل نمی‌بستند.
(4مفهوم بیت پایانی بر این نکته تأکید دارد که گاهی شرایط انسان را وادار به انجام کاری می‌کند که دلخواه خود او نیست. نویسنده نیز می‌گوید اگر من نیز علی‌رغم نداشتن مربّی کارآزموده و بی‌تجربگی، جسارت کردم و دست به نوشتن و تقلید از سبک سعدی زدم و در این راه اشتباهاتی داشتم، بر من خُرده نگیرید؛ زیرا از پیش شرایط برای من مهّیا شده بود و سرخود چیزهایی آموخته بودم.