هر عبارت شرطی از دو قسمت تشکیل می شود: جمله ی شرطی )که با حرف if شروع می شود) و جواب شرط که یک جمله ی کامل می باشد.
If you are late, the bus will leave the station.
یا
The bus will leave the station if you are late.
اگر تأخیر کنی، اتوبوس ایستگاه را ترک خواهد کرد.
شرطی نوع اول:
هر عبارت شرطی که با رعایت شرط آن، امکان تحقق جواب شرط در آینده وجود داشته باشد، عبارت شرطی نوع اول می گوییم.
ساختار شرطی نوع اول:
if حال کامل / حال استمراری / حال ساده
+ فاعلWill / may / should +ریشه فعل
جواب شرط
مثال1)
If Alex invites me, I will take part in the party.
اگر الکس مرا دعوت کند، من در میهمانی شرکت خواهم کرد.
مثال2)
I will punish you if you don't behave properly.
من تو را تنبیه خواهم کرد اگر درست رفتار نکنی.
نکته کنکوری:
جمله شرط ( .... If) هم می تواند در ابتدای عبارت شرطی قرار گیرد و هم در وسط؛
با این تفاوت که اگر در اول قرار بگیرد قبل از آوردن جواب شرط ، کاما (,) احتیاج است، ولی اگر if در وسط قرار گیرد بین دو جمله کاما قرار نمی گیرد.
نکته کنکوری:
در عبارات شرطی نوع اول، در بخش جواب شرط ، علاوه بر will، افعال وجهی may ، should have to / has to و حتی bo going to را نیز می توان به کار برد؛ البته معانی متفاوتی ایجاد می کنند.
مثال1)
What are you going to do if you retire?
قسد داری چکار کنی اگر بازنشسته شوی؟
نکته کنکوری:
بدیهی است برای سوالی کردن عبارات شرطی، سراغ جمله ی جواب شرط (که جمله ی کاملی است) برویم، نه جمله ی شرط (if) .
مثال1)
What will you do if you catch cold?
جواب شرط
چه کار خواهی کرد اگر سرما بخوری