درسنامه کامل مطالعات اجتماعی هشتم فصل 2 تعاون (2)

تعاون تنها به خانه، مدرسه و محله محدود نمی شود.

گاهی افراد نیکو کار در سطح جامعه به صورت فردی و گروهی به دیگران کمک می کنند.

خداوند در قرآن می فرماید: لَن تَنالوا البِرّ حَتّى تُنفِقوا مِمّا تُحِبّون.

 هرگز به نیکی نمی رسید مگر اینکه از انچه دوست دارید انفاق کنید.

انفاق:

افراد از طریق بخشش مال، علم، توانایی و وقت خود به کسانی که نیازمند هستند، یاری می رسانند. به این بخش انفاق می گویند .

گاهی افراد نیکوکار در قالب سازمان های مردم نهاد و موسسات خیریه به یاری نیازمندان یا حل برخی مشکلات جامعه می پردازند. مانند انجمن حمایت از بیماران خاص، انجمن ها نگهداری از معلولین و سالمندان، درمانگاه های خیریه، موسسات نگهداری و حمایت از ایتام و خیرین مدرسه ساز را می توان نام برد.

خیرین مدرسه ساز:

افراد با استفاده از توانمندی خود و دیگران یا نهادهای نیکوکار به ساختن یا تعمیر و نوسازی و تجهیز مدارس می پردازند و این مدارس را به صورت رایگان در اختیار وزارت اموزش و پرورش قرار می دهند.

وقف:

یکی از اقدامات بسیار خوب به منظور انفاق و تعاون در جامعه، وقف است.

وقف از روزگاران بسیار قدیم در ایران وجود داشته است.

افراد نیکوکار، بناهایی مانند مدرسه علمیه، پل، کاروان سرا، آب انبار و حمام عمومی می ساختند تا مردم بتوانند از آنها استفاده کنند.

به اموال و دارایی که وقف می شود، موقوفات می گویند و کسی حق تصرف در آنها را ندارد، یعنی به همان صورت که واقف معين نموده، استفاده شود.

تاریخچه تعاونی در جهان و ایران:

سابقه تعاونی در ایران:

سابقه تعاونی در ایران به سال ۱۳۰۳ در ایران باز می گردد.

در آن سال مواردی در خصوص تعاونی مطرح و در مجموعه ای تحت عنوان قانون تجارت به تصویب رسید.

در پی آن، سال ۱۳۱۴ را می توان نقطه آغاز تشکیل و ثبت قانونی شرکت های تعاونی در ایران قلمداد نمود.

سابقه تعاونی در جهان:

 در سال ۱۸۴۳ میلادی در شهر راچدیل انگلستان، ۲۸ نفر از کارگران به علت نارضایتی از عملکرد صاحبان کارخانه ها دور هم جمع شدند تا چاره ای بیندیشند.

موضوع این بود که کارخانه ها به جای حقوق و دستمزد، نوعی بن خرید به کارگران می دادند که فقط در فروشگاه های وابسته به خودشان ارزش داشت. فروشگاه ها نیز اجناس را با کیفتی نامطلوب و بد عرضه می کردند. کارگران پس از مشورت با یکدیگر به این نتیجه رسیدند که اگر خودشان کالا های مورد نیاز خودشان را تولید کنند، می توانند اجناس را با کیفیتی بهتر تهیه نمایند و در ضمن سودی را که از فروش کالا ها به دست می آوردند، بین خودشان تقسیم کنند.

یک سال بعد در دسامبر ۱۸۴۴ ، آن ها فروشگاه تعاونی خود را افتتاح کردند.

این اولین شرکت تعاونی به شکل امروزی آن در جهان بود.

تعریف شرکت تعاونی:

 هر گاه گروهی از مردم برای رفع نیاز های معیشتی و شغلی خود دور هم جمع شوند و بر طبق تعاونی ها در فعالیت ها، سرمایه گذاری و همکاری کنند و در سود و زیان آن شریک شوند. یک شرکت تعاونی تاسیس کرده اند و هر یک از آنها را عضو شرکت تعاونی می نامند.

تعداد اعضای شرکت های تعاونی هر شرکت تعاونی حداقل با ۷ عضو، رسمیت پیدا می کند.

تفاوت شرکت تعاونی با غیر تعاونی:

در تعاونی همه افراد با هم برابر هستند. یعنی با هر مقدار سرمایه (سهم) عضو شوند، یک حق رای دارد در حالی که در شرکت های غیر تعاونی هر کس سرمایه و سهامش بیشتر است، قدرت بیشتری در تصمیم گیری ها دارد.

یکی از انواع وقف، وقف گروهی با خانوادگی است.

در این نوع وقف ها، چند نفر یا اعضای یک خانواده با مشارکت مالی یکدیگر، وقفی را انجام داده و به این ترتیب، در پاداش این کار نیک و خوشحال نمودن دیگران، شریک می شوند.