جواب اندیشه صفحه 34 درس 5 فلسفه دوازدهم (خدا در فلسفه_قسمت اول)

ارسطو در توصیفاتی که از خدا و مبدأ نخستین جهان می‌کند، از عباراتی چون شریف‌ترین موجود، خیر و جمال و زیبایی، ضرورتاً موجود، محرّکِ غیرمتحرک، دارای حیات، تغییرناپذیر و دارای عالی‌ترین اندیشه استفاده می‌کند. این عبارات گویای آن است که وی علاوه بر قبول موجودات غیرمادی، در میان آنها یک موجود را برتر می‌داند و او را مبدأ همۀ امور تلقی می‌کند و بدین ترتیب، قدمی بزرگ در راه خداشناسی فلسفی بر می‌دارد.

دربارۀ عبارت‌هایی که زیر آنها خط کشیده شده است، بیندیشید و مقصود ارسطو را از آنها توضیح دهید.

- شریف‌ترین موجود: موجودی که کامل‌ترین موجود است و از نظر وجودی در بالاترین مرتبه وحدب وجودی است.
- خیر و جمال وزیبایی: خداوند بهترین و زیباترین موجود و به عبارتی در نهایت نیکویی و زیبایی است و هیچ نقصی ندارد.
- ضرورتاً موجود: موجودی که وجود ذاتی آن است و باید باشد/ نمی‌توان عدم و نیستی برای آن فرض کرد.
- محرِّک غیر متحرّک: موجودی که خود علّت و منشأ حرکت و تغییر و تحوّل است ولی خود دارای حرکت و تغییر و تحوّل نیست.
- دارای حیات: موجودی که زنده و پویا و خود منشأ حیات و زندگی است.
- تغییر ناپذیر: تغییر، تحول و دگرگونی در ذات او راه ندارد بلکه ثابت است.
- عالی‌ترین اندیشه: تفکّر مطلق و عقل محض است.
- فعلیت تامّ، کامل و بالذات: در نهایت کمال ممکن است و اینگونه نیست که نیاز به تکامل داشته باشد/ بالقوه و دارای استعداد نیست، بلکه تمام کمالاتی که باید داشته باشد همه را بالفعل دارد و این کمالات کامل و بدون هیچ نقصی است و ذاتی اوست نه اینکه از جایی دریافت کرده باشد.