گام به گام اَلتَّمْرينُ الثّاني صفحه 77 درس 5 عربی (3) رشته انسانی (يا إلٰهي)

اِقرَأ النَّصَّ التّاليَ، وَ عيِّنْ ترجَمَةَ الکَلِماتِ الحَمْراءِ؛ ثُمَّ أجِبْ عنِ الْأسْئِلةِ.

اَلکِتابُ الوْاحِدُ وَ الثَّلاثونَ مِنْ نَهْج البَلاغَةِ

مِنْ وَصيَّةِ الْإمامِ عَليٍّ لِابْنِهِ الْإمامِ الْحَسَنِ (ع)

يا بُنَيَّ، اِجْعَلْ نَفْسَكَ ميزاناً فيما بَيْنَكَ وَ بَيْنَ غَيْرکَ؛ فَأحبِب لِغَيْرِكَ ما تُحِبُّ لِنَفسِكَ؛ وَ اكرَه لَهُ ما تَكْرَهُ لَها؛ وَ لا تَظْلِمْ كَما لا تُحِبُّ أن تُظلَمَ؛

نامۀ سی و يکم نهج البلاغه، از سفارش امام علی به پسرش امام حسن

پسرِ دلبندم، خودت را ميان خويشتن و ديگرى [همچو] ترازويی قرار بده؛ پس آنچه را براى خودت دوست مى دارى براى غير خودت [نيز] دوست بدار؛ و برايش ناپسند بدار آنچه را برای خودت ناپسند می داری؛ و ستم مكن، چنانكه دوست ندارى ستمدیده شوی؛

وَ أحسِن کَما تُحِبُّ أنْ يُحْسَنَ إلَیْكَ؛ وَ استَقْبَحِ مِنْ نَفْسِكَ ما تَسْتَقْبِحُهُ مِنْ غَيْرِكَ؛ ... وَ لا تَقُلْ ما لا تُحِبُّ أن یُقالَ لَکَ.

و نيكى كن، چنانكه دوست مى دارى به تو نيكى شود؛ و آنچه را برای غير خودت زشت مى دارى براى خودت [هم] زشت بدار؛ ... و چيزی را که دوست نداری برای تو گفته شود [در حقّ ديگران] مگو.

1- ما هوَ المَحَلُّ الْإعرابيُّ لِـ «نَفْس» في «نَفْسَكَ» وَ «نفْسِكَ»؟

2- ما هوَ نَوْعُ فِعْلِ «تَکْرَهُ» وَ صيغَتُهُ؟.

3- أَ کَلِمَةُ «ميزاناً» مَعرِفَةٌ أَمْ نَکِرَةٌ؟

4- أ لازِمٌ فعْلُ «لا تَقُلْ» أمْ مُتَعَدٍّ؟

5- مِنْ أيَّ بابٍ فعْلُ «أحْسِنْ»؟

6- اُذْکُرْ فِعْلَينِ لِلْأَمْرِ:

متن زیر را بخوانید و ترجمه کلمات قرمز رنگ مشخص کنید؛ سپس به پرسش ها پاسخ دهید.

ميزاناً: ترازو                   تُحِبُّ: دوست می داری

اكرَه: ناپسند بدار            تُظلَمَ: ستم دیده شوی

کَما: چنانکه                   استَقْبَحِ: زشت بدار

1- نقش (محل اعرابی) «نَفسَ» در «نَفسَکَ» وَ «نَفسِکَ» چیست؟

«نَفسَکَ»: مفعول

«نَفسِکَ»: مجرور به حرف جرّ

2- نوع فعل «تَکرَهُ» و صیغه اش چیست؟

مضارع؛ للمخاطب

3- واژه «میزاناً» شناس است یا ناشناس؟

نَکرَه

4- فعل «لا تَقُل» لازم است یا متعدی؟

مُتَعَدٍّ

5- فعل «أحسِن» از چه بابی است؟

باب إفعال

6- دو فعل امر یاد کن.

إجعَلْ؛ إکرَهْ