گام به گام اَلتَّمرينُ الخامِس صفحه 67 درس 4 عربی (3) رشته انسانی (نِظامُ الطَّبيعَةِ)

عَيِّنْ إعرابَ الْکَلِماتِ الَّتي أُشيرَ إلَيها بِخَطٍّ.

اَلْمُبتَدَأ، اَلْخَبَر، اَلْفاعِل، اَلْمَفعول، اَلْمَفعولُ الْمُطلَقُ، نائِبُ الْفاعِلِ، اَلْمُضافُ إلَيهِ، اَلمَجرورُ بحَرفِ الجَرِّ، الصِّفَة، اِسمُ الحُروفِ المُشَبَّهةِ بِالفِعْلِ وَ خَبَرُهُ، اسْمُ لا النّافيةِ لِلجِنسِ وَ خَبَرُهُ، اَلْحال، اَلْمُستَثنیٰ

1- إنَّ اللّهَ غافِرُ ذنُوبِ التّائِبين.

2- لا شَیءَ أحَقُّ بِالسِّجْنِ مِنَ اللِّسانِ.

3- اَلحَياةُ مستمِرَةٌ سَواءٌ ضَحِکْتَ أم بَکَیتَ.

4- مَنْ لَمْ يُؤَدِّبْهُ الْوالِدانِ صَغيراً يُؤَدِّبْهُ الزَّمَنُ.

5- يهَتْمَ الْمُواطِنُ الْفَهيمُ بِنَظافَةِ الْبيئَةِ اهْتِماماً بالِغاً.

6- لا يُتْرَكُ الصَّديقُ بِسَبَبِ زَلَّةٍ أوْ عَيبٍ فيهِ؛ لِأنَّهُ لا يوجَدُ أحَدٌ کامِلٌ إلّا اللّه.

7- يرَی المُتَشائِمُ الصُّعوبةَ في کُلِّ فرُصَةٍ؛ أمَّا المُتفَائلُ فَيَرَی الفْرُصَة في کُلِّ صُعوبةٍ.

اعراب کلماتی که زیر آن ها خط کشیده شده است را مشخص کنید.

1- همانا خداوند آمرزنده گناهان توبه کنندگان است.

اللهَ: اسم «إنّ» منصوب به فتحه

غافِرُ: خبر «إنّ» مرفوع به ضمّه

ذنُوبِ: مضاف الیه مجرور به کسره

التّائِبینَ: مضاف الیه مجرور به کسره

2- هیچ چیزی شایسته تر به زندانی شدن از زبان نیست.

شَیءَ: اسم «لا» مبنی بر فتح

أحَقُّ: خبر «لا» مرفوع به ضمّه

اللِّسانِ: مجرور به حرف جرّ

3- زندگانی ادامه دارد چه بخندی چه بگریی.

اَلحَیاهُ: مبتدا مرفوع به ضمّه

مُستَمِرَّهٌ: خبر مرفوع به ضمّه

4- هر کس را در کودکی پدرومادر ادب نکنند، روزگار ادبش می کند.

الْوالِدانِ: فاعل مرفوع به «ا»

صَغیراً: حال منصوب به فتحه

الزَّمَنُ: فاعل مرفوع به ضمّه

5- شهروند فهمیده توجه بسیاری به پاکیزگی زیستگاه می کند.

الْمُواطِنُ: فاعل مرفوع به ضمّه

الْبیئَهِ: مضاف الیه مجرور به کسره

اهْتِماماً: مفعول مطلق نوعی منصوب به فتحه

بالِغاً: صفت منصوب به تبعیت نصب آن به فتحه

6- دوست را به خاطر لغزش یا عیب او رها نکن؛ زیرا هیچ کس به جز خدا کامل نیست [یافت نمی شود].

الصَّدیقُ: نائب فاعل مرفوع به ضمّه

زَلَّهٍ: مضاف الیه مجرور به کسره

کامِلٌ: صفت مرفوع به تبعیت رفع آن به ضمّه

اللهَ: مستثنی منصوب به فتحه

7- بدبین دشواری را در هر فرصتی می بیند؛ اما خوش بین در هر دشواری فرصت را می بیند.

الْمُتَشائِمُ: فاعل مرفوع به ضمّه

الصَّعوبَهَ: مفعول منصوب به فتحه

الفْرُصَه: مفعول منصوب به فتحه