قالب مستزاد: شعری با دنباله های دلنشین!
در دنیای رنگارنگ قالب های شعر فارسی، قالبی وجود دارد که گویی شاعر به هر مصرع شعرش، دنباله ای کوتاه و هم نوا اضافه کرده است. این قالب جالب و خوش آهنگ، مُستَزاد نام دارد. کلمهٔ مستزاد به معنی «زیاد شده» یا «افزوده شده» است و به همین بخش های کوتاهی اشاره دارد که به انتهای هر مصرعِ یک شعر (معمولاً غزل یا رباعی) اضافه می شوند.
تصور کنید یک غزل زیبا داریم؛ حالا اگر شاعر بیاید و در پایان هر مصرع آن، یک عبارت یا کلمهٔ کوتاه و مرتبط (از نظر معنی و وزن) اضافه کند، آن شعر به قالب مستزاد درمی آید. این بخش افزوده شده، که به آن «زیاده» هم می گویند، باعث می شود شعر حالتی کشیده تر و گاه تأکید بیشتری پیدا کند و موسیقی کلام را دلنشین تر سازد. این بخش افزوده معمولاً معنی مصرع اصلی را کامل تر یا بر آن تأکید می کند. بیایید با ساختار این قالب بیشتر آشنا شویم.
ساختار و ویژگی های قالب مستزاد
ویژگی های اصلی که به ما در شناخت مستزاد کمک می کنند:
۱. شعر پایه
مستزاد معمولاً بر پایهٔ یک قالب شعری دیگر (مانند غزل یا رباعی) ساخته می شود. یعنی اگر بخش های اضافه شده را حذف کنیم، یک غزل یا رباعی کامل باقی می ماند.
۲. بخش افزوده (زیاده)
به آخر هر مصرع از شعر پایه، یک بخش کوتاه (کلمه یا عبارت) اضافه می شود که به آن زیاده یا افزوده می گویند. این بخش:
- معمولاً از نظر معنایی، مصرعِ اصلیِ قبل از خود را کامل می کند یا بر آن تأکید دارد.
- هم وزن مصرع اصلی است یا وزن آن بخشی از وزن مصرع اصلی است و با آن هماهنگی دارد.
- معمولاً کوتاه تر از مصرع اصلی است.
۳. قافیه
قافیه در مستزاد به دو صورت بررسی می شود:
- قافیه مصرع های اصلی: این مصرع ها از الگوی قافیه بندی شعرِ پایه تبعیت می کنند (مثلاً در مستزاد بر پایه غزل، الگوی قافیه مصرع های اصلی مانند غزل است: الف الف / ب الف / ج الف...).
- قافیه بخش های افزوده (زیاده ها): بخش های افزوده نیز معمولاً بین خودشان قافیه دارند. رایج ترین حالت این است که تمام «زیاده»ها با هم هم قافیه باشند یا حداقل زیاده های مصرع های دوم با هم هم قافیه باشند.
شکل گرافیکی
شکل کلی یک مستزاد بر پایه غزل را می توان این گونه نشان داد:
(مصرع اصلی ۱) .............. الف + (زیاده ۱) ............ ت
(مصرع اصلی ۲) .............. الف + (زیاده ۲) ............ ت
(مصرع اصلی ۳) .............. ب + (زیاده ۳) ............ ت
(مصرع اصلی ۴) .............. الف + (زیاده ۴) ............ ت
(مصرع اصلی ۵) .............. ج + (زیاده ۵) ............ ت
(مصرع اصلی ۶) .............. الف + (زیاده ۶) ............ ت
...
(در اینجا الف، ب، ج قافیه مصرع های اصلی و «ت» قافیهٔ بخش های افزوده است).
موضوعات رایج در مستزاد
مستزاد برای بیان مضامین مختلفی به کار رفته است، از جمله:
- عاشقانه و غنایی
- مدح و ستایش
- مضامین اجتماعی و انتقادی (به خصوص در دوره مشروطه)
- طنز و شوخی
مستزادسرایان نامدار
اگرچه مستزاد به اندازه قالب هایی چون غزل یا مثنوی رایج نبوده، اما شاعرانی در این قالب طبع آزمایی کرده اند:
- مسعود سعد سلمان (از اولین نمونه ها)
- مولوی (نمونه های کمی دارد)
- امیرخسرو دهلوی
- در دوره معاصر: ملک الشعرای بهار، میرزاده عشقی، ادیب الممالک فراهانی، اقبال لاهوری (در اشعار اردو و فارسی).
نمونه هایی از قالب مستزاد

مثال ساده
هرکه گدای درِ مشکوی توست
پادشاست
شه که به همسایگی کوی توست
چون گداست
(مصرع های اصلی: توست/توست. زیاده ها: پادشاست/چون گداست. قافیه زیاده ها: است/است)

مثال از ملک الشعرای بهار (مستزاد بر پایه غزل)
گر زنده کنی، و گر هلاکم سازی
فرمان تو راست
ور بنده نوازی و گر از سر افکنی
حکم تو راست
اندر حرم کعبه و بتخانه یکسان
پویم به نیاز
خواهی به کلیسا کش و خواهی به کنشت
ای قبلهٔ راست!
(قافیه مصرع های اصلی رعایت نشده یا غزل نیست. قافیه زیاده ها: راست/راست/نیاز/راست! الگوی قافیه زیاده ها منظم نیست)
*نکته: این نمونه بهار، ساختار قافیه مستزاد کلاسیک را در بخش افزوده ندارد و بیشتر بر ارتباط معنایی و وزنی تکیه دارد.*
مثال از اقبال لاهوری (مستزاد بر پایه رباعی)
جهانِ رنگ و بو، فهمیده ای چیست؟
متاعی پیشِ پا افتاده ای
سرابِ جستجو، فهمیده ای چیست؟
خیالی در جهان آراسته ای
تو ای نادان دلِ خود را شناسی ؟
اگر دانی همین دانندگی بس
که آن فکرِ نکو، فهمیده ای چیست؟
به خود پیچیده ای، وارسته ای!
(رباعی پایه: چیست/چیست/شناسی/چیست - قافیه AABA. زیاده ها قافیه ندارند یا نامنظم هستند.)
تمرین برای یادگیری بهتر
اشعار زیر را بررسی کنید و مشخص کنید کدام یک مستزاد است و چرا.
1
خیال انگیز و جان پرور چو بوی گل سراپایی
نداری غیر از این عیبی که می دانی که زیبایی
من از دلبستگی های تو با آیینه دانستم
که بر دیدار طاقت سوز خود عاشق تر از مایی
قالب: غزل.
دلیل: هیچ بخش افزوده ای (زیاده) به انتهای مصرع ها اضافه نشده است. ساختار قافیه (سراپایی/زیبایی/دانستم/مایی) نیز مربوط به غزل (یا قصیده/قطعه) است.
2
چه خوش صیدِ دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس مرغانِ وحشی را از این خوشتر نمی گیرد
قالب: یک بیت از غزل (یا قصیده).
دلیل: تنها یک بیت است و بخش افزوده ای ندارد.
3
گر به تیغت بکشد، ترکِ ستمگر
خونریز!
ور به تیرت بزند، یارِ کمان کش
دل دوز!
جان ندادن ز غمش عینِ زیان است
جان باز!
جانِ شیرین به رهَش صرف نمودن
می سوز!
قالب: مستزاد.
دلیل: به انتهای هر مصرع اصلی، یک بخش کوتاه (زیاده) اضافه شده است (خونریز! / دل دوز! / جان باز! / می سوز!). این زیاده ها نیز با هم هم قافیه هستند.
نکات کنکوری و تکمیلی قالب مستزاد

1 تشخیص چشمی: اولین نشانهٔ مستزاد، شکل ظاهری آن است؛ وجود بخش های کوتاه اضافی در انتهای هر مصرع که معمولاً کمی تورفتگی دارند.
2 ارتباط معنایی و وزنی: حتماً بررسی کنید که بخش افزوده (زیاده) با مصرع اصلی قبل از خود ارتباط معنایی داشته باشد و وزن آن نیز با وزن مصرع اصلی هماهنگ باشد.
3 قافیه زیاده ها: در مستزادهای کلاسیک، بخش های افزوده نیز معمولاً با یکدیگر هم قافیه هستند. به قافیهٔ این بخش ها نیز توجه کنید.
4 پایهٔ غزل یا رباعی: بیشتر مستزادها بر پایهٔ غزل یا رباعی سروده شده اند. سعی کنید قالب پایه را تشخیص دهید.
5 دوره مشروطه: این قالب در دورهٔ مشروطه برای بیان مضامین اجتماعی و سیاسی مورد توجه برخی شاعران قرار گرفت.
سوالات پرتکرار قالب مستزاد در امتحانات و کنکور
شناسایی قالب مستزاد از روی ظاهر و ویژگی ها، تشخیص بخش اصلی و بخش افزوده، و درک ارتباط معنایی بین آن ها از سوالات رایج است.
سوالات تستی (همراه با پاسخ تشریحی):
1 در قالب مستزاد، به بخش کوتاهی که به انتهای هر مصرع اضافه می شود، چه می گویند؟
الف ترجیع
ب ترکیب
ج زیاده (افزوده)
د خانه
گزینه ج
بخش کوتاهی که به انتهای هر مصرع در قالب مستزاد اضافه می شود، زیاده یا افزوده نام دارد.
2 قالب پایه در بیشتر اشعار مستزاد کدام است؟
الف مثنوی یا قطعه
ب قصیده یا مثنوی
ج غزل یا رباعی
د مسمط یا ترجیع بند
گزینه ج
بیشتر مستزادهای سروده شده در ادبیات فارسی بر پایهٔ قالب غزل یا رباعی بوده اند.
3 شعر زیر در کدام قالب سروده شده است؟
«روزی که به سوی تو کنم روی / ای دوست! / جانم به فدای رخ نیکوی / ای دوست! / گویی که شوم فدای آن خوی / ای دوست! / مستم ز شمایل نکوی / ای دوست!»
الف رباعی
ب دوبیتی
ج مستزاد
د قطعه
گزینه ج
به انتهای هر مصرع اصلی (روی، نیکوی، خوی، نکوی) یک بخش افزوده (ای دوست!) اضافه شده است. این ساختار مشخصهٔ قالب مستزاد است.
4 کدام ویژگی معمولاً در بخش افزوده (زیاده) مستزاد دیده می شود؟
الف بلندتر بودن از مصرع اصلی
ب نداشتن ارتباط معنایی با مصرع اصلی
ج هم وزن و هم قافیه بودن با مصرع اصلی
د هم وزن بودن (یا هماهنگی وزنی) و کوتاه تر بودن از مصرع اصلی
گزینه د
بخش افزوده معمولاً با مصرع اصلی هماهنگی وزنی دارد، کوتاه تر از آن است و معنای آن را تکمیل می کند.
5 در کدام دوره، قالب مستزاد برای بیان مضامین اجتماعی و سیاسی مورد توجه قرار گرفت؟
الف دوره غزنوی
ب دوره صفویه
ج دوره مشروطه
د دوره بازگشت ادبی
گزینه ج
قالب مستزاد در دوره مشروطه توسط شاعرانی مانند بهار، عشقی و ادیب الممالک برای بیان مضامین اجتماعی و سیاسی به کار گرفته شد.
سوالات تشریحی (همراه با پاسخ کامل):
6 قالب مستزاد را تعریف کنید.
مستزاد قالبی است که بر پایهٔ یک شعر دیگر (معمولاً غزل یا رباعی) ساخته می شود و در آن به انتهای هر مصرعِ شعرِ پایه، یک بخش کوتاه (کلمه یا عبارت) هم وزن و مرتبط از نظر معنایی (به نام زیاده یا افزوده) اضافه می شود.
7 نقش بخش افزوده (زیاده) در مستزاد چیست؟
بخش افزوده معمولاً معنای مصرع اصلی قبل از خود را تکمیل می کند، بر آن تأکید دارد، یا نتیجهٔ کوتاهی از آن را بیان می کند و همچنین به موسیقی شعر می افزاید.
8 قافیه در قالب مستزاد چگونه است؟
مصرع های اصلی از الگوی قافیهٔ شعر پایه (مثلاً غزل یا رباعی) پیروی می کنند. بخش های افزوده (زیاده ها) نیز معمولاً بین خودشان قافیهٔ مستقلی دارند (اغلب همه با هم هم قافیه هستند).
9 در بیت زیر، بخش اصلی و بخش افزوده (زیاده) را مشخص کنید.
دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی گیرد
ز راه راست
- بخش اصلی: دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی گیرد
- بخش افزوده (زیاده): ز راه راست
10 نام یکی از شاعران معاصر که مستزاد سروده است را بنویسید.
ملک الشعرای بهار (یا میرزاده عشقی، یا ادیب الممالک فراهانی).
نتیجه گیری:
مستزاد قالبی خاص و ابداعی در شعر فارسی است که با افزودن بخش های کوتاه (زیاده) به انتهای مصرع های یک شعر پایه (معمولاً غزل یا رباعی) به وجود می آید. این بخش های افزوده ضمن تکمیل معنا و تأکید بر آن، موسیقی و آهنگی ویژه به شعر می بخشند. اگرچه مستزاد به گستردگی قالب های اصلی شعر فارسی به کار نرفته، اما به دلیل ساختار منحصر به فرد و ظرفیت های بیانی اش، جایگاه قابل توجهی در تاریخ ادبیات، به ویژه در بیان مضامین غنایی و اجتماعی، داشته است. شناخت مستزاد به درک بهتر خلاقیت شاعران فارسی زبان در به کارگیری و گسترش قالب های شعری کمک می کند.





