گام به گام مثال نقض صفحه 25 درس 1 هندسه دهم (ترسیم های هندسی و استدلال)
تعداد بازدید : 64.44Mپاسخ مثال نقض صفحه 25 هندسه دهم
-گام به گام مثال نقض صفحه 25 درس ترسیم های هندسی و استدلال
-مثال نقض صفحه 25 درس 1
-نوع دیگری از استدلال که با آن آشنا شده اید، استدلال با مثال نقض است. گاهی در برخی موضوعات (چه ریاضی و چه غیرریاضی) یک حکم به صورت کلی بیان می شود؛ بدین صورت که در مورد تمام اعضای یک مجموعه یک حکم بیان می شود. موارد زیر نمونه هایی از حکم های کلی است:
الف «همهٔ اعداد صحیح، مثبت اند.» (حکمی کلی در مورد تمام اعداد صحیح)
ب «هر چهار ضلعی که چهار ضلع برابر داشته باشد، مربع است.» (حکم کلی در مورد تمام چهارضلعی هایی که چهار ضلع برابر دارند)
پ «مجموع زاویه های داخلی هر چهارضلعی محدب \({360^ \circ }\) است.» (حکم کلی در مورد تمام چهارضلعی های محدب)
ت به ازای هر عدد طبیعی n، مقدار عبارت \({n^2} + n + 41\) عددی اول است.» (حکم کلی در مورد تمام اعداد طبیعی)
حدس خود را درباره درستی یا نادرستی حکم کلی «الف» بنویسید. چگونه می توانید درستی حدس خود را ثابت کنید؟
می دانیم که (-2) یک عدد صحیح و منفی است؛ بنابراین حکم کلی «الف» با ارائهٔ همین مثال رد می شود. به چنین مثالی که نشان می دهد یک حکم کلی نادرست است، مثال نقض گفته می شود. دربارهٔ درستی یا نادرستی «ب» چه می توانید بگویید؟
این حکم نادرست است؛ برای رد کردن این حکم، چهارضلعیای را در نظر بگیرید که چهار ضلع برابر دارد اما زوایای داخلی آن لزوماً ۹۰ درجه نیستند؛ چنین چهارضلعیای میتواند یک لوزی باشد. لوزی یک چهارضلعی است که چهار ضلع برابر دارد اما زوایای داخلی آن متفاوت از زوایای مربع هستند.
اگر برای یک حکم کلی نتوانیم مثال نقض بیاوریم، دربارهٔ درستی یا نادرستی آن حکم چه می توان گفت؟ آیا در موارد (پ) و (ت) می توانید مثال نقض پیدا کنید؟
اگر برای یک حکم کلی نتوانیم مثال نقض بیاوریم، نمیتوانیم با قاطعیت بگوییم که آن حکم درست است؛ بلکه باید برای اثبات درستی آن، از روشهای منطقی یا ریاضی استفاده کنیم. به عبارت دیگر، نبودن مثال نقض صرفاً نشاندهنده این است که تا این لحظه چیزی برای رد کردن حکم پیدا نکردهایم، اما دلیل قطعی برای صحت حکم محسوب نمیشود.
حالا به موارد «پ» و «ت» میپردازیم:
حکم پ: «مجموع زاویههای داخلی هر چهارضلعی محدب ۳۶۰ درجه است.» برای این حکم، نمیتوانیم مثال نقض پیدا کنیم، زیرا این یک ویژگی ذاتی و ثابت برای تمام چهارضلعیهای محدب است. این حکم با استفاده از اصول هندسه و روابط بین زاویهها قابل اثبات است.
حکم ت: «به ازای هر عدد طبیعی n، مقدار عبارت \({n^2} + n + 41\) عددی اول است.» برای این حکم، میتوان مثال نقض پیدا کرد. به عنوان مثال، وقتی n=40 باشد، عبارت ریاضی برابر خواهد بود با:
\({n^2} + n + 41 = {40^2} + 40 + 41 = 1681\)
عدد ۱۶۸۱ یک عدد اول نیست، زیرا قابل تقسیم بر ۴۱ است:
\(1681 = {41^2}\)
بنابراین این حکم نادرست است.
آیا اگر در مورد یک حکم کلی نتوانیم مثال نقض پیدا کنیم، باید درستیِ آن حکم کلی را نیتجه گیری کنیم؟ در مورد (پ) مثال نقض وجود ندارد؛ اما این برای پذیرش حکم کلی (پ) کافی نیست و باید توجه کرد که «برای نشان دادن درستی یک حکم کلی باید اثبات ارائه کنیم.» درباره گزینۀ (ت) چه می توان گفت؟
به این سوال در قسمت جواب قبلی، توضیح داده ایم.
اگر درستی یا نادرستی یک حکم کلی را نتوانیم اثبات کنیم و برای رد آن مثال نقض نیز نتوانیم بیابیم، نمی توان دربارهٔ درستی یا نادرستی آن حکم کلی نتیجه ای گرفت.

مای درس ، برترین اپلیکیشن کمک درسی ایران
پوشش تمام محتواهای درسی پایه چهارم تا دوازدهم- آزمون آنلاین تمامی دروس
- گام به گام تمامی دروس
- ویدئو های آموزشی تمامی دروس
- گنجینه ای از جزوات و نمونه سوالات تمامی دروس
- فلش کارت های آماده دروس
- گنجینه ای جامع از انشاء های آماده
- آموزش جامع آرایه های ادبی، دستور زبان، قواعد زبان انگلیسی و ... ویژه