آمدن نام شاعر در بیت آخر یا یکی مانده به آخر را تخلّص می گویند
حــافظ به خــود نپوشد، این خرقه می آلود ای شیخ پاکدامن، معذور دار مارا
سعدی، به روزگاران، مهری نشسته بر دل بیرون نمی توان کرد، الأبه روزگاران
بعضی از تخلّص ها آشکار نیستند و به نام اصلی شاعر اشاره دارند. «خمُش» در بیت زیر تلخّص مولاناست.
راز نهان دار و خمش، ور خمشی تلخ بود آنچه جگرسوزه بود، باز جگرسازه شود