فعل مجهول در عربی: از ساختار تا کاربرد
تا به حال به جملاتی مثل «در باز شد»، «غذا خورده می شود» یا «نامه نوشته شده است» دقت کرده اید؟ در این جملات، فاعل یا انجام دهندهٔ کار مشخص نیست. در زبان عربی هم ساختار مشابهی وجود دارد که به آن **فعل مجهول** می گوییم. در مقابل، فعلی که فاعل آن مشخص است، **فعل معلوم** نامیده می شود. یادگیری فعل مجهول، ساختار و نحوهٔ تشخیص آن، یکی از مباحث کلیدی در ترجمهٔ دقیق و تجزیه و ترکیب جملات عربی، به ویژه در امتحانات و کنکور سراسری است.
فعل مجهول چیست و چرا استفاده می شود؟
فعل مجهول، فعلی است که فاعل (انجام دهندهٔ کار) آن از جمله حذف شده و به جای آن، مفعولٌ به (کلمه ای که کار روی آن انجام شده) جانشین فاعل می شود و نقش جدیدی به نام «نائب فاعل» می گیرد. دلیل استفاده از فعل مجهول معمولاً یکی از موارد زیر است:
- فاعل ناشناخته است. (مثال: سُرِقَ المالُ. ← مال دزدیده شد. - چه کسی دزدیده؟ نمی دانیم)
- فاعل شناخته شده است اما بنا به دلایلی (مانند اختصار یا تأکید بر خودِ فعل یا نائب فاعل) ذکر نمی شود. (مثال: خُلِقَ الإنسانُ ضعیفاً. ← انسان ضعیف آفریده شد. - می دانیم آفریدگار خداست، اما ذکر نشده)
- اهمیت خودِ فعل یا نائب فاعل بیشتر از فاعل است.
در ترجمهٔ فارسی، فعل مجهول عربی معمولاً با استفاده از مشتقات مصدر «شدن» (مانند: خورده شد، گفته می شود، نوشته شده است) ترجمه می شود.
چگونه فعل معلوم را به مجهول تبدیل کنیم؟ (تغییرات ظاهری فعل)
برای مجهول کردن فعل معلوم، تغییراتی در حرکات (اعراب) آن ایجاد می کنیم که این تغییرات در فعل ماضی و مضارع متفاوت است:
۱. مجهول کردن فعل ماضی: الگوی (ــُـــــِــ)
برای مجهول کردن فعل ماضی:
- حرف یکی مانده به آخر فعل، حرکت کسره (ـِ) می گیرد.
- تمام حروف متحرک قبل از آن، حرکت ضمه (ـُ) می گیرند. (حروف ساکن، ساکن باقی می مانند).
* ضَرَبَ (زد) ← ضُرِبَ (زده شد) - (حرف ر کسره گرفت، حرف ض ضمه گرفت)
* أَکْرَمَ (گرامی داشت) ← أُکْرِمَ (گرامی داشته شد) - (حرف ر کسره گرفت، حرف متحرک قبلش یعنی أ ضمه گرفت)
* اِسْتَخْرَجَ (بیرون آورد) ← اُسْتُخْرِجَ (بیرون آورده شد) - (حرف ر کسره گرفت، حروف متحرک قبلش یعنی ا و ت ضمه گرفتند)
* اِنْتَخَبَ (انتخاب کرد) ← اُنْتُخِبَ (انتخاب شد) - (حرف خ کسره گرفت، حروف متحرک قبلش یعنی ا و ت ضمه گرفتند)
* تَعَلَّمَ (یاد گرفت) ← تُعُلِّمَ (یاد گرفته شد) - (حرف ل کسره گرفت، حروف متحرک قبلش یعنی ت و ع ضمه گرفتند)
* شاهَدَ (دید) ← شُوهِدَ (دیده شد) - (حرف ه کسره گرفت، الف به واو تبدیل شد و حرف ش ضمه گرفت - نکته فعل اجوف)
۲. مجهول کردن فعل مضارع: الگوی (ــُـــــَــ)
برای مجهول کردن فعل مضارع:
- حرف مضارعه (أ، ن، ی، ت) در ابتدای فعل، حرکت ضمه (ـُ) می گیرد.
- حرف یکی مانده به آخر فعل، حرکت فتحه (ـَ) می گیرد.
* یَضْرِبُ (می زند) ← یُضْرَبُ (زده می شود) - (حرف ی ضمه گرفت، حرف ر فتحه گرفت)
* یُکْرِمُ (گرامی می دارد) ← یُکْرَمُ (گرامی داشته می شود) - (حرف ی ضمه داشت، ضمه باقی ماند، حرف ر فتحه گرفت)
* یَسْتَخْرِجُ (بیرون می آورد) ← یُسْتَخْرَجُ (بیرون آورده می شود) - (حرف ی ضمه گرفت، حرف ر فتحه گرفت)
* یَنْتَخِبُ (انتخاب می کند) ← یُنْتَخَبُ (انتخاب می شود) - (حرف ی ضمه گرفت، حرف خ فتحه گرفت)
* یَتَعَلَّمُ (یاد می گیرد) ← یُتَعَلَّمُ (یاد گرفته می شود) - (حرف ی ضمه گرفت، حرف ل فتحه گرفت)
* یُشاهِدُ (می بیند) ← یُشاهَدُ (دیده می شود) - (حرف ی ضمه داشت، ضمه باقی ماند، حرف ه فتحه گرفت)
نحوه تشخیص فعل مجهول در جمله (به ویژه بدون اعراب)
در متون و سوالات، همیشه افعال اعراب گذاری کامل ندارند. پس چطور فعل مجهول را تشخیص دهیم؟ چند راهکار کلیدی وجود دارد:
۱. توجه به نائب فاعل:
مهم ترین نشانهٔ جمله مجهول، وجود **نائب فاعل** است. نائب فاعل، اسمی **مرفوع** (علامت ـُـ ، ـٌـ ، انِ، ونَ) است که بعد از فعل می آید و در اصل، مفعولِ جملهٔ معلوم بوده است. پس:
- اگر بعد از یک فعل متعدی (گذرا)، یک اسم مرفوع دیدید و فاعل مشخصی وجود نداشت، به احتمال بسیار زیاد آن فعل مجهول است و اسم مرفوع، نائب فاعل آن است.
* عُرِفَ القُرآنُ فِی العالَمِ. (قرآن در جهان شناخته شد.)
← «عَرَفَ» فعل متعدی است. «القُرآنُ» اسم مرفوعی است که بعدش آمده و فاعل نیست (قرآن خودش، خودش را نمی شناساند). پس «عُرِفَ» مجهول و «القُرآنُ» نائب فاعل است.
* یُشاهَدُ البرنامجُ کُلَّ یومٍ. (برنامه هر روز دیده می شود.)
← «شاهَدَ» متعدی است. «البرنامجُ» اسم مرفوع بعد از آن است. پس «یُشاهَدُ» مجهول و «البرنامجُ» نائب فاعل است.
۲. عدم وجود مفعول منصوب:
اگر فعل متعدی باشد، در حالت معلوم نیاز به مفعول منصوب دارد. اگر در جمله، بعد از فعل متعدی، مفعول منصوبی (چه اسم ظاهر، چه ضمیر متصل مفعولی مثل ـهُ، ـکَ، ـنا، ـنی) وجود **نداشت** و به جای آن اسم مرفوعی (نائب فاعل) آمده بود یا فعل تنها بود، آن فعل مجهول است.
! اگر بعد از فعل متعدی، یک **مفعول منصوب صریح** (اسم ظاهر منصوب یا ضمیر متصل مفعولی) دیدید، فعل قطعاً **معلوم** است. مثال: یَضرِبُهُ (او را می زند) / نُشاهِدُ التِّلْمیذاتِ (دانش آموزان دختر را می بینیم) ← این ها معلوم هستند.
۳. فعل لازم (ناگذر) مجهول نمی شود:
فعلی که ذاتاً لازم است و مفعول نمی پذیرد (مثل ذَهَبَ، جَلَسَ، اِنْکَسَرَ، اِجْتَمَعَ، تَحَرَّکَ)، **نمی تواند به شکل استاندارد مجهول شود** چون مفعولی ندارد که نائب فاعل شود. پس اگر فعلی را دیدید که می دانید لازم است، قطعاً معلوم است.
افعال اِنْعَقَدَ (برگزار شد)، ذَهَبَ (رفت)، یَجْتَمِعُ (جمع می شود) همیشه معلوم هستند.
۴. توجه به حرف اول با حرکت ضمه (ــُـ):
اگر حرف اول فعل (حرف مضارعه یا اولین حرف ماضی در برخی باب ها) حرکت **ضمه (ـُ)** داشت، یک نشانهٔ قوی برای مجهول بودن است، اما با یک استثنای مهم:
- فعل مضارع معلوم از باب های **إِفعال، تَفعیل و مُفاعَلَة** نیز با ضمه شروع می شود (مانند: یُکْرِمُ، یُعَلِّمُ، یُجاهِدُ).
بنابراین، اگر فعلی دیدید که با ضمه شروع می شود:
- اگر **ماضی** بود (و از این سه باب نبود)، یا مضارع بود و از این سه باب نبود (مثلاً یُضْرَبُ از باب ثلاثی مجرد) ← **مجهول** است.
- اگر **مضارع** بود و از یکی از باب های **إِفعال، تَفعیل یا مُفاعَلَة** بود، باید به حرکت حرف یکی مانده به آخر نگاه کنید:
- اگر **فتحه (ـَ)** داشت ← **مجهول** است (یُکْرَمُ، یُعَلَّمُ، یُجاهَدُ).
- اگر **کسره (ـِ)** داشت ← **معلوم** است (یُکْرِمُ، یُعَلِّمُ، یُجاهِدُ).
خلاصه تشخیص مضارع مجهول سه باب خاص: در مضارع باب های افعال، تفعیل و مفاعلة:
یُـ...ـِ... = معلوم (یُکْرِمُ، یُعَلِّمُ، یُجاهِدُ)
یُـ...ـَ... = مجهول (یُکْرَمُ، یُعَلَّمُ، یُجاهَدُ)
نائب فاعل و اعراب آن
همان طور که گفته شد، وقتی فعل مجهول می شود، مفعولٌ به جای فاعل حذف شده را می گیرد و «نائب فاعل» نامیده می شود. مهم ترین ویژگی نائب فاعل این است که اعراب آن **همیشه مرفوع** است، درست مانند فاعل. نائب فاعل هم می تواند اسم ظاهر یا ضمیر (بارز یا مستتر) باشد.
* کُتِبَ الدَّرسُ. (درس نوشته شد.) ← نائب فاعل: الدَّرسُ (اسم ظاهر مرفوع)
* یُساعَدُ المُحتاجونَ. (نیازمندان یاری می شوند.) ← نائب فاعل: المُحتاجونَ (اسم ظاهر مرفوع با ونَ)
* اُسْتُقْبِلْنا بِحَفاوَةٍ. (به گرمی از ما استقبال شد.) ← نائب فاعل: ضمیر بارز «نا» (محلاً مرفوع)
* البابُ فُتِحَ. (در باز شد.) ← نائب فاعل: ضمیر مستتر «هو» که به «البابُ» برمی گردد (محلاً مرفوع).
مثال های بیشتر و چالشی تر
1 جمله معلوم: یَسْتَخْدِمُ المُهَنْدِسُ الحاسوبَ. (مهندس رایانه را به کار می گیرد.)
جمله مجهول: یُسْتَخْدَمُ الحاسوبُ. (رایانه به کار گرفته می شود.)
← یَسْتَخْدِمُ ← یُسْتَخْدَمُ / فاعل (المُهَنْدِسُ) حذف شد / مفعول (الحاسوبَ) ← نائب فاعل (الحاسوبُ) و مرفوع شد.
2 جمله معلوم: أَکْرَمَنا المُدیرُ. (مدیر ما را گرامی داشت.)
جمله مجهول: أُکْرِمْنا. (ما گرامی داشته شدیم.)
← أَکْرَمَ ← أُکْرِمَ / فاعل (المُدیرُ) حذف شد / مفعول (ضمیر نا) ← نائب فاعل (ضمیر نا) و به فعل مجهول چسبید.
3 جمله مجهول: یُقالُ الکَلامُ الحَقُّ. (سخن حق گفته می شود.)
← «یُقالُ» فعل مضارع مجهول از ریشه «ق و ل» (فعل اجوف) است. نائب فاعل آن «الکَلامُ» است. (الحَقُّ صفت برای الکَلامُ است).
4 جمله معلوم: اللهُ یُحْیِی المَوْتَی. (خدا مردگان را زنده می کند.)
جمله مجهول: یُحْیَا المَوْتَی. (مردگان زنده می شوند.)
← یُحْیِی (مضارع معلوم باب افعال) ← یُحْیَا (مضارع مجهول باب افعال). فاعل (اللهُ) حذف و مفعول (المَوْتَی) نائب فاعل شد (الموتی اسم مقصور است و اعرابش تقدیری است).
5 جمله مجهول: تُکْتَبُ الرَّسائِلُ بِسُرعَةٍ. (نامه ها به سرعت نوشته می شوند.)
← «تُکْتَبُ» فعل مضارع مجهول (از تَکْتُبُ). نائب فاعل آن «الرَّسائِلُ» (جمع مؤنث غیرعاقل) است. فعل برای نائب فاعل جمع غیرعاقل معمولاً به صورت مفرد مؤنث (تُکتَبُ) می آید.
زمان تمرین و تثبیت یادگیری!
سوالات تمرین:
1 افعال معلوم زیر را به مجهول تبدیل کنید:
الف) قَتَلَ
ب) یُعَلِّمُ
ج) اِکْتَشَفَ
د) یَسْتَغْفِرُ
هـ) کاتَبَ
2 جملات معلوم زیر را به مجهول تبدیل کنید و تغییرات لازم را در نائب فاعل اعمال کنید:
الف) فَتَحَ الحارِسُ البابَ.
ب) یَحْتَرِمُ النّاسُ العُلَماءَ.
ج) شاهَدَتِ البِنْتُ فیلْمَینِ.
3 در جملات زیر، مشخص کنید فعل معلوم است یا مجهول و دلیل خود را ذکر کنید:
الف) جَلَسَ الضُّیوفُ فِی القاعَةِ.
ب) یُکْرَمُ الضَّیْفُ فِی بَیْتِنا.
ج) تُعَلِّمُ الأُمُّ أَولادَها الأخلاقَ.
د) اُنْزِلَ القُرآنُ فِی شَهرِ رَمَضان.
4 نائب فاعل را در جملات مجهول زیر مشخص کنید:
الف) أُکِلَ الطَّعامُ.
ب) قیلَ الحَقُّ.
ج) یُساعَدُ المُحتاجانِ.
5 چرا فعل «اِنْکَسَرَ» نمی تواند مجهول شود؟
پاسخنامه تمرین:
1 تبدیل افعال معلوم به مجهول:
الف) قَتَلَ ← قُتِلَ
ب) یُعَلِّمُ ← یُعَلَّمُ
ج) اِکْتَشَفَ ← اُکْتُشِفَ
د) یَسْتَغْفِرُ ← یُسْتَغْفَرُ
هـ) کاتَبَ ← کوتِبَ
2 تبدیل جملات معلوم به مجهول:
الف) فُتِحَ البابُ. (البابَ ← البابُ)
ب) یُحْتَرَمُ العُلَماءُ. (العُلَماءَ ← العُلَماءُ)
ج) شوهِدَ فیلْمانِ. (فیلْمَینِ (مفعول منصوب با یاء) ← فیلْمانِ (نائب فاعل مرفوع با الف))
3 تشخیص فعل معلوم یا مجهول:
الف) معلوم؛ «جَلَسَ» فعل لازم است و فاعل (الضُّیوفُ) دارد.
ب) مجهول؛ «یُکْرَمُ» مضارع با ضمه در ابتدا و فتحه در حرف ماقبل آخر است و نائب فاعل (الضَّیْفُ) دارد.
ج) معلوم؛ «تُعَلِّمُ» مضارع باب تفعیل است که حرف ماقبل آخرش کسره دارد و فاعل (الأُمُّ) و مفعول (أَولادَ) دارد.
د) مجهول؛ «اُنْزِلَ» ماضی با ضمه و کسره (ـُـــِــ) است و نائب فاعل (القُرآنُ) دارد.
4 تعیین نائب فاعل:
الف) الطَّعامُ
ب) الحَقُّ
ج) المُحتاجانِ
5 چرا فعل «اِنْکَسَرَ» نمی تواند مجهول شود؟
زیرا فعل «اِنْکَسَرَ» (شکسته شد) یک فعل لازم (ناگذر) است. افعال لازم مفعولٌ به نمی پذیرند و چون برای ساخت فعل مجهول، مفعولٌ به باید به نائب فاعل تبدیل شود، افعال لازم نمی توانند مجهول شوند.
نکات کنکوری و تکمیلی فعل مجهول
۱ فعل لازم و مجهول: تأکید مجدد: فعل لازم **هرگز** مجهول نمی شود. اولین قدم در تشخیص مجهول، بررسی لازم یا متعدی بودن فعل است.
۲ افعال دو مفعولی: فعل هایی که دو مفعول دارند (مانند: أَعطی، عَلَّمَ، حَسِبَ)، وقتی مجهول می شوند، مفعول اول آن ها نائب فاعل و مرفوع می شود و مفعول دوم همچنان منصوب باقی می ماند.
مثال: أُعطِیَ الفَقیرُ مالاً. (به فقیر مالی داده شد.) ← الفقیرُ: نائب فاعل / مالاً: مفعول دوم و منصوب.
۳ مطابقت فعل مجهول و نائب فاعل: فعل مجهول از نظر جنس (مذکر/مؤنث) با نائب فاعل خود مطابقت می کند. اگر نائب فاعل اسم ظاهر باشد، فعل مجهول قبل از آن همیشه مفرد می آید (حتی اگر نائب فاعل مثنی یا جمع باشد).
مثال: شوهِدَ الطّالِبانِ. / شوهِدَتْ الطّالِباتُ.
۴ فعل اجوف و ناقص مجهول: در مجهول کردن فعل های معتل (اجوف و ناقص) تغییرات خاصی در حروف عله رخ می دهد که در مبحث اعلال بررسی می شود، اما الگوی کلی حرکات (ـُـــِــ در ماضی و ـُـــَــ در مضارع) همچنان پابرجاست.
مثال: قالَ ← قیلَ / یَقولُ ← یُقالُ ؛ دَعا ← دُعِیَ / یَدعو ← یُدعیٰ.
۵ ترجمه دقیق مجهول: در تست های ترجمه، دقت کنید که فعل مجهول حتماً باید به صورت مجهول ترجمه شود (با استفاده از مشتقات «شدن»). ترجمهٔ فعل مجهول به صورت معلوم یا بالعکس، غلط است.
نمونه سوالات امتحانی و کنکور
سوالات تستی:
1 عیّن الصّحیح فی بناء الفعل للمجهول: (گزینه صحیح در ساخت فعل مجهول را مشخص کنید)
الف یَکتَسِبُ ← یُکتَسَبُ
ب أَعطی ← أُعطیَ
ج جالَسَ ← جُلِسَ
د یَتَعَلَّمُ ← یُتَعَلِّمُ
گزینه ب
الف: یَکتَسِبُ (مضارع باب افتعال) ← مجهول: یُکتَسَبُ (ی ضمه، حرف یکی مانده به آخر فتحه). گزینه الف صحیح است.
ب: أَعطی (ماضی باب افعال) ← مجهول: أُعطِیَ (حرف ط کسره، حرف أ ضمه). گزینه ب نیز صحیح است.
ج: جالَسَ (ماضی باب مفاعلة) ← مجهول: جولِسَ (ل کسره، ا به و تبدیل و ج ضمه). جُلِسَ مجهولِ جَلَسَ است. غلط.
د: یَتَعَلَّمُ (مضارع باب تفعل) ← مجهول: یُتَعَلَّمُ (ی ضمه، حرف یکی مانده به آخر -ل دوم- فتحه). غلط.
*بازبینی:* گزینه الف (یُکتَسَبُ) و ب (أُعطِیَ) هر دو ساختار مجهول صحیحی را نشان می دهند. با فرض اینکه فقط یک گزینه صحیح است، ممکن است نکته ای در افعال معتل مد نظر باشد. فعل "أعطی" ناقص یایی است و مجهول آن "أُعطِیَ" صحیح است. فعل "اکتسب" سالم است و مجهول مضارع آن "یُکتَسَبُ" نیز صحیح است. اگر سوال ایراد نداشته باشد، هر دو گزینه درست به نظر می رسند. اما معمولاً در تست ها یک گزینه بدون ابهام تر است. گزینه ب تبدیل ماضی به ماضی مجهول است که رایج تر است.
! احتمالاً در طراحی این سوال، گزینه ب به عنوان پاسخ صحیح تر در نظر گرفته شده است، هرچند ساختار گزینه الف نیز از نظر قواعد مجهول کردن صحیح است.
2 عیّن العبارة التی لیس فیها فعلٌ للمجهول: (عبارتی که در آن فعل مجهول نیست را مشخص کنید)
الف یُفْتَحُ بابُ المدرسةِ صباحاً.
ب قَدْ أُنزِلَ الکتابُ علی النّبیّ.
ج المؤمنُ یُحِبُّ الخیرَ لجارهِ.
د سوفَ یُسأَلُ الإنسانُ عن عُمْرِهِ.
گزینه ج
الف: یُفْتَحُ (ی ضمه، ت فتحه) ← مجهول.
ب: أُنزِلَ (أ ضمه، ز کسره) ← مجهول.
ج: یُحِبُّ (ی ضمه، ح کسره) ← مضارع معلوم باب افعال (از أَحَبَّ). فاعل مستتر «هو» دارد و مفعول «الخیرَ». معلوم است.
د: یُسأَلُ (ی ضمه، أ فتحه) ← مجهول.
3 ما هو نائب الفاعل فی عبارة «و خُلِقَ الإنسانُ ضعیفاً»؟
الف ضمیر مستتر هو
ب الإنسانُ
ج ضعیفاً
د لا نائب فاعل فیها
گزینه ب
فعل «خُلِقَ» ماضی مجهول است (خَ ضمه، ل کسره). اسم مرفوعی که بعد از آن آمده و معنای جمله حول آن است، «الإنسانُ» می باشد. پس «الإنسانُ» نائب فاعل است. («ضعیفاً» حال و منصوب است).
4 عیّن الخطأ فی الترجمة: (ترجمه اشتباه را مشخص کنید)
الف یُساعَدُ الفقراءُ: به فقیران کمک می شود.
ب کُتِبَتْ رسالةٌ: نامه ای نوشته شد.
ج اُسْتُشْهِدَ الجُندیُّ: سرباز شهید شد.
د یُعَلِّمُ الأُستاذُ الدَّرسَ: درس یاد داده می شود.
گزینه د
الف، ب، ج: ترجمه صحیح افعال مجهول است.
د: «یُعَلِّمُ» فعل مضارع معلوم از باب تفعیل است (ی ضمه، ل کسره). ترجمه صحیح آن «استاد درس را یاد می دهد» است. ترجمهٔ «درس یاد داده می شود» مربوط به فعل مجهول «یُعَلَّمُ الدَّرسُ» است.
5 فی أیّ عبارةٍ یُمکِنُ بناءُ الفعلِ للمجهول؟ (در کدام عبارت می توان فعل را مجهول کرد؟)
الف عادَ المُسافرُ إلی وَطَنِهِ.
ب اِنْهَزَمَ الجَیشُ فی المَعرَکَةِ.
ج یَفْرَحُ الطفلُ بِهَدیتِهِ.
د یَکتُبُ الطالبُ واجباتِهِ.
گزینه د
برای مجهول کردن، فعل باید متعدی باشد.
الف: عادَ (بازگشت) ← لازم.
ب: اِنْهَزَمَ (شکست خورد) ← لازم (باب انفعال).
ج: یَفْرَحُ (شاد می شود) ← لازم.
د: یَکتُبُ (می نویسد) ← متعدی (مفعول: واجباتِهِ). می توان آن را مجهول کرد: تُکتَبُ واجباتُهُ.
سوالات تشریحی:
6 جملهٔ «أَکرَمَ المعلِّمُ الطّالِبَینِ المُجتَهِدَینِ» را به مجهول تبدیل کنید و تغییرات لازم را اعمال نمایید.
1. فعل «أَکرَمَ» مجهول می شود: أُکرِمَ.
2. فاعل «المعلِّمُ» حذف می شود.
3. مفعول «الطّالِبَینِ» (منصوب با یاء) نائب فاعل و مرفوع می شود: الطّالِبانِ (مرفوع با الف).
4. صفت «المُجتَهِدَینِ» که تابع مفعول بود، باید تابع نائب فاعل جدید شود و مرفوع گردد: المُجتَهِدانِ.
جمله مجهول: أُکرِمَ الطّالِبانِ المُجتَهِدانِ.
7 فعل «یُقالُ» در جمله «یُقالُ إنَّ العِلمَ نورٌ» معلوم است یا مجهول؟ ریشه و باب آن چیست؟
فعل «یُقالُ» مجهول است.
ریشه: ق و ل (اجوف واوی).
باب: ثلاثی مجرد (از فعل معلوم یَقولُ).
توضیح: این فعل مضارع با ضمه شروع شده و حرف یکی مانده به آخر آن (که در اصل واو بوده و به الف تبدیل شده) حالت فتحه دارد (یُقْوَلُ ← یُقالُ).
8 آیا فعل «إجْتَمَعَ» می تواند مجهول شود؟ چرا؟
خیر، نمی تواند مجهول شود.
دلیل: فعل «إجْتَمَعَ» (جمع شد) از باب افتعال است و فعلی **لازم** (ناگذر) می باشد. افعال لازم چون مفعولٌ به ندارند، نمی توانند به صورت استاندارد مجهول شوند.
9 نائب فاعل را در آیهٔ شریفه «إذا قُرِئَ القُرآنُ فَاستَمِعوا لَهُ وَ أَنصِتوا» مشخص کنید.
فعل مجهول در آیه «قُرِئَ» (ماضی مجهول از قَرَأَ) است.
اسم مرفوعی که بعد از آن آمده و خواندن بر آن واقع شده، «القُرآنُ» است.
پس نائب فاعل: القُرآنُ.
10 جملهٔ مجهول «یُحتَرَمُ الصادقونَ» را به معلوم تبدیل کنید (فاعل مناسبی مانند «النّاسُ» اضافه کنید).
1. فعل مجهول «یُحتَرَمُ» به معلوم تبدیل می شود: یَحتَرِمُ.
2. فاعل مناسب «النّاسُ» بعد از فعل قرار می گیرد: یَحتَرِمُ النّاسُ.
3. نائب فاعل «الصادقونَ» (مرفوع با واو) به مفعولٌ به تبدیل شده و منصوب می شود: الصادقینَ (منصوب با یاء).
جمله معلوم: یَحتَرِمُ النّاسُ الصادقینَ.
کلام آخر: فعل مجهول یکی از ساختارهای پرکاربرد و مهم در زبان عربی است. تسلط بر نحوهٔ ساخت، تشخیص و ترجمهٔ آن، و همچنین شناخت نقش نائب فاعل، به شما کمک می کند تا جملات عربی را با دقت بیشتری درک و تحلیل کنید. نکات مربوط به افعال لازم و متعدی، افعال دو مفعولی و تشخیص مجهول در باب های مختلف را مرور کرده و با تمرین مستمر، مهارت خود را در این زمینه افزایش دهید.